MOONCHILD POETRY by Kattya

MOONCHILD POETRY by Kattya

Menu

MAGIC SKIN

SEARCH FOR HAPPINESS

MAGISCHE HUID




Zijn hoofd buigt licht naar achter zodat de vrij hoekige kin een tikkeltje zelfbewuster naar voren komt.

Zo ziet hij er na 2 enerverende maanden opperbest uit.

Haar dwarrelt eigenzinnig springerig alle kanten op. Kalende - onbehaard is te zwak

en laf uitgedrukt - inhammen optimaal verhullend. Hij is prachtig zo. Ik ben mooi! Bevestigend knippert hij. "Ik ben mooi" met de dubbele rij aaneengeregen met zorg geweven diep donkerbruine gekrulde wimperharen. Grote donkere pupillen spiegelen in veelvoud zijn imponerende braniegezicht.

Zijn tengere schrijfvinger drukt resoluut het knopje in. Nu uploaden bij profiel en klaar is Kees. Online daten & chatten. M. 45 zoekt vrienden op Vlieland.

Ze kust royaal de lucht een prachtige zoenmond. Niet te zuinig en klik. Eigenlijk te mooi om niet te tonen. Wel leuk om iets mee te doen. Geinig. Wie weet.

Gek dat je toch nog die ene recensie wil lezen jaren na dato in een plaatselijke krant op Google. Ze tikt zijn naam in. Tot haar verbazing ziet ze alleen veel afbeeldingen waarop hij voorleest uit eigen werk met een donker Japans ringbaardje. Zware zwarte bril en vet piekerig haar.

Niet wat ze zoekt. Op het moment dat ze "alle" wil aanklikken wordt haar aandacht plotsklaps getrokken door een op het oog overbelichte zwart wit foto kijkt hij haar anders dan anders brilloos aan.

Dit keer met natte ijverig vechtende plukjes verward haar. Plots is hij ademloos vlak naast, onder en  boven haar tijdens hun eerste echte ontmoeting.

In een pand dat haast net zo droop van de plotselinge onvermijdelijke schoonmaak. Een bedwelmende chloorlucht teistert plots haar reukzin en ze ziet haarscherp verdwijnende kattenpoten achter opgestapelde kartonnen dozen en plastic zakken.

Haar blik wordt allengs zachter. Hij is uiterst kwistig met die troep maar begaan met het milieu. Als zelfbewust zelfbenoemd activist bezwoer hij stormen. Klom in bomen. Amelisweerd doet bellen rinkelen. Knipte defensie hekwerken stuk. Stond op de barricaden voor de ideale wereld. Doorstond honger, dorst en de onvermijdelijke elementen. De dood of de gladiolen.

Ondoordringbaar vooral ongenaakbaar is hij nog steeds. Zijn drijfveren zitten diep in hem en rakelen ongekend onblusbaar vuur op. Telkens heter feller. Totdat hij er zelf bijna onpasselijk van wordt waarbij zijn ratio op tilt slaat en letterlijk dreigt te smelten door kortsluiting. Maar altijd bij vlagen. Hij is de meester en zijn brein zijn knecht. Hij is aan zet in alles.

Zinnelijke lippen. Een oog iets kleiner dan het andere dat daardoor alerter kijkt voor twee nu. Eronder onvervalste extra opgetrokken huid  sychroon geplooid die zijn blik ook iets cynisch geeft. Als hij vrij gedecideerd naar zijn evenbeeld kijkt terwijl hij de foto neemt, straalt hij naast zelfbewustheid voor hét moment extra veel enthousiasme uit. Tijdelijk. Alles gaat en komt in vlagen.

Chatten en daten op Vlieland. Omgeving Waddeneilanden.

Ze kijkt nu verschrikter naar de zeer recente foto. Herkent iets bij zijn schouder. Ze weet het zeker. Eigenlijk al voordat ze inzoomt. De trui herkent ze uit duizenden. Zwart groen gemêleerde golfjes.

Hij vreesde dat de mouwen weer eens te kort waren. Maar vond het gelijk een heerlijke aanwinst.

De dag dat ze elkaar voor het laatst zagen nog geen 2 weken geleden lag hij naast haar op bed. Op de foto die hij met tegenzin toestond. Daarbij zijn ironische blik omlijst door licht ovaal metaal dat het geheel enigszins luchtig maakte. De schouder naast zijn slanke reeds geplooide hals en de trui die hij demonstratief aantrok voor haar en sindsdien niet meer uit gegaan is. Althans zo lijkt het.


Hij oogt jeugdig. Een mooi mens die alles wat hij wenst bereikt en verwerft en niet voor minder gaat zegt de foto. Kieskeurig maar ook juist heel ongedwongen. Veelzijdig. Je kunt zogezegd zomaar alle kanten met hem op fluistert de foto weer.

Opgegroeid in een ruimdenkende gulle voorspoedige periode.

Waarin hij Guust Flater. De vrije balloen en Zwartkijken schaterlachend in zijn kamer in een adem uitleest. Alleen en ongezien met zichzelf en Thé Tjong-Khing en de drang naar vernieuwing.

Zou hij bij het uitgaan gelijk op disco en new wave gedanst hebben. Zij wist het antwoord al uiteraard. Alles wat hip & happening is kent hij en veel keurt hij af. Hij doet gewoon voluit mee. Wat de massa doet kan hij het best en wil hij met ongekende overgave. Zonder te hoeven voelen met zijn brein. 

Eigenlijk is hij een kameleon. Want elke late nacht en vroege ochtend kraken zijn hersens terwijl hij ingewikkelde mathematische vraagstukken tracht op te lossen. Het hart gaat waar het...

In een flits ziet hij zijn vader voor zich. De erudiet zwaar rokende haast zuurstofloze pater familias. Die zichzelf volcontinu als een stoomschip opstuwt van het ene boek naar het andere en van menig hippie of fotomodellen vrouwenhart naar het andere ondertussen genietend van Savasana klanken.

Zijn lichaam, de vale huid en vooral tanend spierweefsel geven zich tijdelijk over aan diepe rust omdat ze sporadisch te weinig zon en frisblauwe lucht zien.

Plots weet hij wat hij voelt. Een mengeling van lichte afkeer en plotseling begrip. Vreemde verwondering maakt zich van hem meester als hij plots verstard in zijn vaders kwieke wereldwijze ogen staart voelt hij een rilling en een steek bij zijn hart.

De magische huid van vader blijkt een  metafoor voor  levenskracht overpeinst hij. Zijn huid wordt harder naarmate hij streeft naar meer voldoening en kracht.

La peau de chagrin van Honoré de Balzac is uiteindelijk niet voor niks geschreven

Een hand die schrijft of documenten uittikt volstaat onder een lamp die dag en nacht brandt. Net als zijn passie die het net zomin lijkt te begeven als hijzelf.

De onvermijdelijke geur wanneer hij zijn werkkamer verlaat traceert M. glansrijk en puur op kriebelig zeurende geurmoleculen.

Voordat ik het vergeet. M. heeft iets heel plezierigs. Het fijnzinnig creatieve van zijn tengere loyale maar vooral grappig gevatte moeder. Die meestal zingend genietend van kleuren en geuren in de lente alles zo minutieus gevoelig schildert en wonderlijk tekent alsof alles echt pas voor het

eerst door haar kunstige handen en scherpzinnige blik ontstaat.

Natuurmensen adoreren bomen die zich stelselmatig verbinden met licht, lucht, aarde. De oeroude elementen. Stook een vuurtje waar je je ook bevindt en je ontmoet warmte die je letterlijk omhult. Lees elkaar. Lees, omhels de wereld in beklemtoonde stilte.

Enorm lang glanzend haar omlijst haar fris kleine gezicht met dito eigenwijs neusje. Haar haren zijn zo lang dat als ze hem wil optillen en liefkozend bij zich wil nemen, hij zichzelf met zijn popperig dikke handjes al vanzelf vrolijk kraaiend aan haar haren optrekt. En zij dit omdat hij haar enigste en aller allerliefste schat is uit pure moederliefde met een warme gulle zomerlach toelaat.

Op de achtergrond Sandy Denny die met Who knows where the time goes als  toeschouwer en aanstaande moeder het geheel als een prachtige zangvogel vocaal omlijst.

Element: Aarde.

Planeet: Venus.

Eigenschappen: Genotzuchtig, heeft graag de touwtjes in handen, betrouwbaar, met de voeten op de grond, licht provocerend, natuurliefhebber.

Later als zijn langere beentjes hem steeds verder dragen rijdt hij driftig fietsend heen en weer. Bij voorkeur achteruit of abrupt opzij. Dan verkneukelt hij zich steeds weer rondjes rijdend. IJverig ongeremd bochten nemend op zijn fietsje dat klein afsteekt tegen zijn reeds te lange lijfje. Dat verrassend soepel en juist enorm lenig blijkt evenals zijn alerte geest naarmate hij opgroeit.

Starende glanzende ogen bevoelen elk aspect van haar foto. Een geschenk. De bron van het leven. Ze is zo jong al zijn evenbeeld met sluik donker haar en prachtig geweven wimpers.

Stil in zichzelf gekeerd nog maar met aanleg voor veel. Een rijk leven wenst hij haar. Hij gunt haar meer dan ze ooit kan bevroeden. De wereld aan haar dappere voeten.

Naast schaak pakt hij moeiteloos het Go spel op. Al snel verslaat hij onwrikbaar en uiterlijk onverstoorbaar de kriebelig geurende hersens herwevende tegenpartij die nog net niet briesend met onderdrukt diep gegrom het onderspit delft. Dat snotjong.

Excelleren als een Ridder zonder de Ronde tafel dat drijft hem dwars desnoods vierkant door alles heen. Pure dwingende kracht die als magma uit de hoger wordende vulkaan stroomt.

Stoïcijns veegt hij alle spelers van het bord. Als je alleen jezelf goed kent. Jezelf bent en jezelf als zodanig erkent. En de ander maar derderangs vindt en weinig tot niet vertrouwt dan is het fijn maar vooral ook noodzaak om alleen met en jezelf te zijn en te blijven.

Wie anders kan ik vertrouwen. Is het dichtst bij me. Ken ik door en door en blijft, flitst het door hem heen.

Alleen leest hij de klassiekers. Kijkt soms op van wat er geschreven staat in Die Leiden des jungen Werthers. Het merendeel weet hij. Het andere deel bestrijdt hij in zijn Sturm und Drang. Terwijl hij schermend en judo beoefend dan weer surfend of met vrienden op rooftocht gaat.

Alles voelt zoals híj het ervaart. Met die wetenschap springt hij met 7 door het raam. Zijn duistere onverwoestbare kant achterna. Weg van niets. Op weg naar alles.

Alles eindigt en begint pas als ik het letterlijk bam pontificaal aanraak schreeuwt hij plots in mijn gezicht.

Het weggeraakte lot uit laten we het de Goethe loterij noemen

Alles is wat wij erin leggen. Is maar al te vaak te veel te mooi of te lelijk om waar te zijn..mijn Steppenwolf. Want verzinnen we niet alles in onze moedige verbeelding. Proberen we niet alles te ontbloten en in pure  naaktheid te zien. Wars van alles.

En wat verbeelden we ons dan? Dat datgene dat iets wat wij ons kunnen indenken plaatsvindt in een mechanisme dat verbeelding heet.

Wat is dat dan vertel het me Steppenwolf?

Kille pijn langs helder stromende bloeddrukmeters. Is die echt? De adem inhouden en plots een steek in je hartstreek voelen als je je moeder gehuld in zwachtels mag zien die er miraculeus bovenop krabbelt.

Ademloos strevende middelpuntvliedende middelpuntzoekende harteloze pijn die je meermalen vreugdeloos en doelbewust overrijdt als een een op hol geslagen monstertruck.

Pijnlijke verwondering als jij denkend voelend  vruchtbare perfect blonde dwalende vrouwenlichamen exploreert.

Zij die het voorbije niet of nauwelijks beseffen en die je in de bloei van hun leven verlaten en jou gedesillusioneerd achter laten of jij hun om ze op zijn minst te haten. Met geleende gestrekte pistolen wil je ze te lijf of anders jezelf. 

Pijn heelt niet altijd alles wat minder goed of slecht lijkt, blijkt of kan zijn. Pijn kan je redding zijn. Als een komeet opdoemen en je bewuster maken. Je op je grondvesten doen schudden.

Pijnlijk en heftig te ervaren, dat je als in trance de koolzwarte ogen van je vader herkent. De heet gestookte waarheid die het vuur omtrent de wereld bevat.

Zijn ravenzwarte blik omvat het gehele universum vol zonnestelsels, zwarte gaten. Jij draagt het nu op jouw beurt met je mee. Nirvana ben jezelf.

Pijn is hard en echt. Bestaat bij de gratie van het alleen zijn. Rauwruwe handen met zwarte randen van het klauwen in de zware modder om je borst geslagen. Jezelf voelen met ingeslikte rauwe tranen. Bibberend in een onlosmakelijke omarming van gekruiste lange armen met jezelf.

Pijn daagt voortdurend uit. Eist! Vraagt nooit. Een gevecht van man tot man. Op leven en dood zonder zuurstofmasker. Geen lucky Luke. Lucky strike wellicht.

Op de toppen van mijn kunnen doorbreek ik de uitzichtloosheid. Nu ik me high and mighty voel. Als opperwezen enter ik the world of Avatar. Al snel bedreven in zoveel meer berij ik vliegend Ikran. Vlieg ik naar mooie oorden met gewillige engelachtige nimfen die alles aan me begrijpen. Mijn taal spreken. En ik de hunne. Ik kan alles aan. En dat zal voorlopig zo blijven. Ook als ik de kliniek verlaat.

De voetbal klinkt hol als hij in het net duikt. Verveeld verongelijkt tuurt hij over zijn brilletje naar de zon die elk sprietje ombuigt in de goede richting. Jurren, Tim en Martijn  sluipen ongezien weg. Ze zijn zijn verwijten zat. Druipen af. Hij wil niet samen spelen. Teamplayer my god. Spelletjes zijn bittere aangelegenheden. Hij begrijpt hun evenmin als zij hem. Hij is aan zet. Hij moet immers winnen voor en van zichzelf.

Gefascineerd beziet hij onafgebroken de vele foto's van dichtbij op zijn te kleine telefoonscherm. Alles in hem voelt de boost. Alle deeltjes versnellen.

Er zijn meer dan 9998 dames geregistreerd.Swipe rechts, swipe links. Schenk je hart. Na een half uur al heeft hij ruim keuze uit dozijnen hartjes. De populariteitsmeter is inmiddels tot verontrustende populariteitshoogte gestegen.

Hij kiest zelf welke mooie smoeltjes het best met zijn good looking dandy uiterlijk matchen. Sprankelende vitale jonge bewonderaarsters genoeg .

Zijn populariteit stijgt met zeven mijlslaarzen. Kan hij zichzelf nog bijbenen als King of the world. Gevoel voor esthetiek dwingt hem in een bepaalde sardonische richting. Zijn ultieme  kwetsbaarheid krijgen ze niet te zien. Dat is zijn goed bewaard geheim.

Ze aarzelt. Iets triggert. Er staat een link onder de overbelichte foto met het eigenwijze haar en de robuust zelfbewuste kin.

Haar verstand zegt nee. Haar vingers raken de link aan.

Man of vrouw. Wie zoek je.

Mannen, vrouwen. Mannen en vrouwen.

Maak je profiel aan.

Babe met duckface.

45, omgeving Vlieland

zoekt date.

Rond middernacht is haar populariteit tot ongekende hoogte gestegen.

Lezen ze wel wat er verder bij haar profiel staat naast brede interesses. Koken met vrienden, salades, verse soepjes, vega, espresso, pure chocolade, limoen, avocado, bosbessen yoghurtijs.

Bikini's, minitrampoline, pilates, natuur, fotograferen, tuinieren. Voorkeur voor Xtreem hoog iq en eq, cynisme. Voor eigenzinnige vrijdenker die net niet hautain is.

Om welke reden meldt u zich af? Vraagt de digitale operator?






SPIEGELFOLIE


Hij heeft zijn intrek

genomen in een

smalle kamer zei

de damesstem.


Waar hij aan het eind van de middag aankwam.

Ze had langs steden gereden langs geluidsschermen. Meegezogen in een eindeloze stroom middagverkeer

Ze had opgewekt getankt. Daarvoor razendsnel een jurk geruild tegen een beter alternatief.

Een boek van Bouillon ingepakt. Hij was immers dol op koken en altijd bezig met gezonde  voeding.

Een van de vele overeenkomsten. Hij was ook goed met woorden.

Uitzonderlijk uitgesproken waren hun blik en zoenen. Die haar ogen verwonderd en lippen tuitend bleven beroeren.

Tegendraads paste hij de donkerblauwe winterjas. De oude iets minder diepblauw die ze prachtig vond had hij dronken maar altijd bij zijn positieven in de textielbol gegooid. Ze kon alleen maar raden naar het waarom.

Een bus Gilette scheergel sierde nu zijn wastafel met onbreekbaar spiegelfolie waarin elk lichaam triest verbleekt.

Ze stelde zich voor hoe hij eruit zag met schuim. Normaliter volstond basic douchegel zonder hevige schuimkoppen.

Vast ouder als een bedaarde erudiete man. Zoals hij zichzelf nooit echt toonde. Dat erudiete dan.

Ouder en bedaard kwam sowieso niet in hem op. Hij leefde zijn opstandig jeugdsprookje met daarin steeds willen verblinden zonder zich te verbinden.

Een trotse ma. Alleen, op doorreis. Alleen wist hij het zelf niet. Zonder genen voor theezakjes hangtieten zoals hij ooit toen hij kilo's zwaarder was gortdroog had geconstateerd.

Nu keek hij pilloos met de gordijnen dicht naar de motregen die er niet was. Het was meer luisteren naar de druppels binnenin.

Zijn gehoor was supersterk. Zijn hersens nog sterker als een golfbreker.

De blik die hij haar schonk verried weinig tot niets. Een soort onverschilligheid maakte zich ook van haar meester.

Hij kon de sfeer ongemerkt als een dimmer bij een schemerlamp met een druk traploos regelen.

Wat deed hij nog meer om zo te zijn. Om alles wat nu relevant was te verdringen.

Zijn zin door te drijven. Zijn wil op te leggen. Wegdrijven. Uitdrijven. Vroeg zij zich af.

Hij lag onbeweeglijk nu met hersens die zich vertakten en eindigden als een kluwen.

Ze ging naast hem liggen. Merkte dat hij haar warmte toeliet. Violet fonkelende vertrouwde golven.

Zo lagen ze een tijdje. Starend. Verwonderd naar elkaars gedachten.

Ik wil graag een foto van je nemen. Van ons. Mag die felle lamp uit. Hij liet het toe. Ze zag echter de verveling de absurditeit in zijn ogen. Ze kwam te dichtbij dan kwam hij in het geweer.

Ongewild welden tranen op. Terwijl de zon prikte door de gordijnen, klonk haar gesnik en ik mis je, als zou het van hem moeten zijn. Hij was hier immers te lang te beklemd te eigenzinnig te droef te gast.

Dit kan ik er niet bij hebben zei hij kortaf. Leef je leven.

Ik het mijne. Voordat je mij kende had je ook een leven. Kort daarvoor drukte hij haar nog op het hart eerst te bellen.

Hij mocht immers sinds kort op verlof en anders was er een kans dat hij er niet zou zijn.

Zó verplicht wandelen. Hij trok een extra trui  aan. Greep kortstondig nog wat dingen. Deed zijn deur op slot.

Heb je alles. Ik heb niet veel bij me. Hij liep met haar mee. Drukte dwingend op de knop. De deur bleef dicht.

Hij haalde met lange elegant afgemeten passen een verzorger erbij. Ze kusten afwezig. Ver van elkaar reeds.

Ze hoorde en zag hem gebaren met een mini deodorant. Of die wel aan de regels voldeed.

Hier leerde hij opnieuw wat wel en niet. Het was een andere wereld waar hij zijn roedel zou beschermen. Hij was immers een typisch leader of the pack.


Buiten scheen de zon door de bomen. Ze keek naar de mat beige serreachtige uitbouw met immense ramen waar ze hem de vorige keer plots teder zag zwaaien. Ongekend voor zijn doen.

Hij stond nu met zijn rug naar haar toe. Ze holde plots onbeholpen op hoge hakken door het gras. Raapte een tweeling broertje van de eikel die ze hem ruim een uur daarvoor gegeven had op. Struikelde bij haar auto.

Ze nam toch die ene rare foto van de lucht boven haar door de kale boomtakken heen.

Zo ging zij in haar auto zitten wachten.



FIRECRACKER © KATTYA
FIRECRACKER © KATTYA

PARADOX PRADA FOOD



De hele dag kloteregen. Een crapdag met het gefluit van straatlantaarns. God de buur van eenzaamheid. Het wispelturige huis verliest zijn bloed. Kijk naar de maan. Een grote hal. Ze worden net gelukkig.

Gebruik lucifers. Het lijkt op verbrand papier je brok woede. Heb je niet genoeg gedaan. Een snaveldokter slaat niemand over. 

Ik stel voor dat jij de kleren kiest. Dit keer doe ik het voor. Ik kan je hulp wel gebruiken. Alchemisten experimenteren met ijskoud ijs. Je valt weg. Gisteren zei je dat ook.

Mannen koelen af met blaren en zeggen dat pest niet bestaat. Just babes on speed. Tekenen. Silky soft schilderen en zo.

Zijn beeld was de enige die van de medaille wist. God speelt met onbekende mannen van 20 poker in zijn vrije tijd. Stel geduld niet op de proef. Straks is het ieders beurt.

Je rotste boek. Een pc. Drie laptops. A mobile en een tablet. Devices genoeg. Smart valt te betwijfelen.

Door kauwgom op de laatste avond ontdekte ze het raadsel. Gedane zaken nemen geen keer. Professor Puntmuts nam dromen in een kistje mee.

Ik beloof het de politie uit te leggen zonder flauw te vallen. De man heeft zichzelf verlinkt. Zijn film dateert van april. Alles stinkt nu naar benzine.

Je ziet er de laatste tijd goed uit. Nu je je MB elke dag en nacht meeneemt en rook filtert. Wat voor parfum draag je.

Kijk over je schouder. Voor minder laat ik je gaan. De breincel is nodig. Bestijg het moeras. Werp een steen in dagboeken.

Weer weet je niets. Of je in het bos met die gedenkplek was weet je niet zeg je. De bus dendert verder. Nu even tijd voor elkaar aan je extatische tafel van 6.

Ga vaker weg met de tv aan. Door inactiviteit wordt u binnenkort uitgeschakeld. Intense oorgasmes met hydrohydratatie. Druk op een toets als u dit niet wil.

Ook ik betwijfel het nut van dansen. Nu hoelahoepen in is. Popel, dat schept verbinding. Vlug als water. Niets is verplicht in deze wespennest wereld.

Intens zijn duurexplosies door hoax-verspreiders. Die verlies je uit het oog en (ver-)eisen aandacht. Neem bewust risico. Herprogrammeer jezelf eens en voor altijd. Dan verbind ik je door. 

Gordels om het wordt een gewilde nacht. Ik begrijp wat jij nooit bedoelt. Bedoel jij wat ik nooit begrijp?

Wat herinner je je. Ik liet je een keer een hele nacht lachen. Je haar on hold raakt beschadigd in de gondel.

Je viel op haar methodes. Platinablond staartje. Als je haar aanraakt repareer je het glas. Als je zo graag meer wil weten. Ik BEN van GLAS.

Omdat ik het je nu wil vertellen, zodat het niet uit de verzadigde lucht valt. Vallende sterren, kometen, sterrenstof. Er is niks om doorheen te kijken.

Altijd meer scherven. De ontkennende man. De man die zich niets herinnert. Onthou: A man is already halfway in love with any woman who listens to him.' Brendan Behan. Jij bedacht nooit  dat iedereen die zgn. meetelt, linked in heeft, erotiek beleeft.

Overdrijf met dingen die niet kunnen. Ga door de geluidsbarrière. Word eindelijk wakker met denkvermogen. Vraag niets. Gebruik woorden als 'alarm', 'hackers'  'bimbo' ,'neut' 'hipsters'. Deel 'IQ'

Binnen twee tellen realiseer je je NEP. Wie houdt wie echt in de gaten. Mis je haar. Bleek wegzinkend in ontelbare kussens. Wees een kei met dit besturingsysteem dat al 4 jaar niet gebruikt is. 

NEP is elke zoekfunctie die men intikt in Dubai. Je was gewoon weer thuis op je knietjes. Draai de deur 3 keer op slot. Echt het maakt uit je vrij voelen.

Woorden als 'ALARM' schakelen bij veel mensen het gezonde verstand uit. Sla jezelf langdurig in je gezicht. Met de wond bedek je de zuchtende wind.

Je last kingdom. Laat je niet afleiden. Je kunt niet altijd afgaan op wat een 47 jarige tiener zegt. Doe alles zolang het boeit. Vlieg zonder piloot in veel variaties over een stad. Raak niet uitgekeken. Er komt een Oostenwind.

Over de inhoud van dit bericht kunnen we kort zijn. De kracht van de natuur biedt 30 seconden grijpgrage vinger mogelijkheden. Daar is in alle gevallen meer voor nodig.. De pen kraakt het combinatieslot en vormt een innige band met papier. Terwijl je op twee oren met relaties slaapt met nepberichten op je printscreen ogen De cultuurbarbaar die de muziek nooit goed genoeg vindt, vliegt naar Venetië als onkreukbare Oost Indische patriarch. Bel met de wereld. Aanvaard geen vriendschapsverzoek via X.

Last van geïrriteerde oksels. Elke keer duikt het weer op met een andere naam. Idôle, Si, Libre, Alien. Wanneer de telefoon gaat neem je nooit op. Je kunt je niet verstoppen achter gedateerde antwoordapparaten met geloken ogen. Alles past in je macabere experiment.

Wat ontsnapt is krankzinnig. Dus haal gewoon adem. 

Reageer. Los iets kleins op. Meld iets groots. Geef nepaccounts de ruimte als je op je stoel klimt. Torens zwenken. Wat als de hacker in de lift echt bestaat.

Lang maakt hij gebruik van een ander voor zijn afgezante praktijken. Elke dag verfvlekken. Bedek ze bloedserieus.

De kortste kortsluiting. Hacken van grioenogen is vrijwel onmogelijk en uitgesloten. In het filmpje figureert een afterglow meisje net als een jongen..

Het blijkt schokkender nu we zijn doodstille gevoel voor humor eindelijk herkennen. In vrijwel alle gevallen is er iets mis met de emofee

Goedkope bloemen op gedenkplekken plaatsen is zogenaamd werk. Link nieuwe dieptepunten naar arelaxte spelletjespagina's. Kijk waar je heengaat. Film een valse inlogpagina met grondbeginselen. Beter dan de originele versie in het opstijgende vliegtuig.

Advies: deel geen waarschuwingen. Zitten hier ook kannibalen?  Executive producers duiken zo meteen op met mandolines.

Wat doe je deze laatste dagen van deze prézomer zoals vijf jaar geleden. Met summerdeals bega je intellectueel aanslagen. Hoe goed ken jij je eigen vlees en bloed. Verbinding zou ik het niet noemen.

Ik weet nu al dat het gek klinkt. Je gaat de waarheid vertellen. Zuiver en eenvoudig. Hun wantrouwen gaat immers niet uit naar de inhoud van het demonenbericht maar naar de vermeende hacker die op Instaframe alles reviseert. Born to kill zo blijf je overeind.

Je stopt bankbiljetten in een geheime bergplaats. Je hebt sensuele lippen. Meer dan je kunt weten. Je hoog intelligente hersenen willen zien hoe spieren werken. Ergens gloort de schittering van dat al te goddelijke.

Vormt dat je alibi wanneer je exact op tijd The Doors voelt in je vezels. Waar bevind je je? Diep onder de mammoetboom, met welk gevoel? Niet zeker van de plek.

Ben je thuis? Ga liggen. Bevelen opvolgen, uitdelen, neerstorten, vliegen. De mens adelt door gedrag. Een teer punt.

Bauhaus raar? Dáár is luisteren voor. Om het bestaan te vergeten. Je applaudiseert als alles in terpentine psychoses oplost.

666 onbedwingbare pedaalemmer zakken glijden weg. Je kijkt wat er in diepe waterstofkofferbakken te vinden is. 

Hij observeert haar. Dit keer intenser. Begeef je naar aangegeven rode posten met pistolen gericht op tijdelijke cellen. Ontken. Beken. Probeer rustig te blijven, teneinde alles te bereiken.

Alles lijkt wel ergens op. Aanlegplaatsen moeten wel blijven bewegen. Wat zit er aan dit touw vast. Geen probleem. Maar wel over een poosje.

Ik weet je niet of je nog leeft. Nu je alles gesloopt hebt. Uit de koers raakt. Vul je je tas met geld en vileine pillen.

De dader heeft bloed op zijn kleding in een tijd dat het niet zo wordt genoemd. Alleen lucht. Je landt nooit. Als we in deze wateren zijn. Krijgen we steeds dit bericht. Zij is er aan toe. Hij niet. Kalkoenen vallen flauw. Telkens gaan ze out. Draadloos streeft iemand naar een gezond evenwicht.

Een vlinder zonder struik. De gele roos weggedrukt door maritieme fluctuaties. Je ruikt naar niets staat op de aftiteling. Ik heb de aankoop van een aantal bewegingssignalen goedgekeurd. Snelheid maakt minder uit.

Helemaal vrij met Mystic Rose  en pepermuntolie met gratis verzending en gratis retour. De WAARHEID is zelden helder en nooit eenvoudig.