ALBATROS PARADIGMA'S

Ze moest zweren

ze niet te lezen

Comateuze navelstrengen

vulkanische albatrosleugens

Herfstspinners zwarte vleugels

Lichtende sporen vast in schimmeldraden

Zeezoutdolken die astrale

yanucawaarheden openrijten

In de spiegeling van

diepzinnige meren

reflecties gurulicht

ZEEANEMOON IN OCHTENDFJORDEN

Iel licht gloeiglipt

door het pijlriet bovenraam

Kostbare hoofden verbieden

vijanden binnen te dringen

In de schaduw van kastanjes

draven paarden wild van kliffen

Herinneringen besluipen

zeegras orka's rozemarijn

Een anoniem zeewiershirt

zweeft in ochtendfjorden

Hardnekkige baldadige

hooglandliefde

Kunstig ademhalingspel

BOOMZADEN

Kan hennepliefde liegen 

vals leven op KLIFFEN

Echte wildernis

vermengd met 

muildierkracht

Wie schonk het zaad

Halmen als boomtoppen 

Vochtig zoete bergluchten

Rotsig zilver puin

Slierten oker 

OGEN

Er schuilt geen kwaad in 

regenlijsters boomwortels

mos aarde de OOST

HIKIKOMORI

De vale schaduw van een
zwaard bij maanlicht
Een papieren trap
De craquelé tafel
reflecteert
kleurrijk tapijt
Een lamp mist een kap
Gebarsten as kraakt
zwanenhalzen

Bijenzwermen valse rook
Schurftige sidderhonden
Ondergronds slib van een
heidense kat

Drie heilige ramen
Het hoge balkon
omringt cryptes
Gesloten deuren
voor de geisha mier
De tapuit fluit

Een blauwborstbek tilt

een gouden pindanoot

Nu wuift hij ver

boven prangende

bamboescheuten 

in het struweel

Ze zocht je elke

wegtikkende seconde

onder bevroren ijs 

als een hongerige 

eekhoorn zijn

verstopte zomerbuit

Nu drijft de prangende

lente gletsjers uit elkaar

splijt het smeltend pluimen

van een seringenkaars

Zhenzhu - PAREL

Een nachtegaal kwinkeleert
in de glad open bek van
de grillige krokodil

Blauw zilvert rijgt tot aan
de hemel waar dauw
samenvoegt voor later

Een wilde kat tijgert tussen
rijstvelden richting wildernis

Het lome loof voelt als een
tweede huid ik voel je adem

Het felpaars van de bank

wint het niet van ontelbare

onzichtbare fluwelen

kusberoeringen

Wiskundig exact weet 

ze hoe hij zich voelt

zware wimpertralies

waar zijn pigment vlekt

Hoever zijn lippen plooien

zijn handen

haar omklemmen

hij leeftijd vervloekt

hij haar het liefst ziet als

geurende ontluikende wilde roos

Ik zocht overal

ik zocht je

Je ogen vertelde ik

van de purper nachtwind

azuurkleurige einders

Je zag cicades

planten met zwaarden

bronzen griffioenen

JE bekrast de

Hollandse

windbeleving

Spuit stenen verf op

geraffineerde randen

van oprolmatrassen

Op de heetste plek

flyeren hersens

starend naar glossies

Wit glas tongstreelt

pina colada

🇧 🇱 🇮 🇯 🇫 

om te blijven

slapen in een

oplichtende stad

als visioen

In langdurige reflectie

verwijlen verwijde pupillen

Zachtblauwe schelpen

ruisen als 2 paar oren

Je brengt de ZEE

🄿🄴🅁🅁🄸🅃🄾

Asgeuren bewolkte lucht
kikkers transformeren
Je sliep de kokosdroom

Verfijnde zwanenhanden
mosselschelpen
grit aarde kruisbeelden
vol ratten in piano's

Je hond droomt
Albatrossen verliezen
van tijdschakelaars

De verf rood
rood zeewier
vol kauwen
De hond
droomt
mij
in jou

Tussen winst en

waarde op

ambachtelijke

wijze met

stralende huid

heerst onderscheid

Anticyclische

troostmachines

met een ziel van

duivelsgras

speldenprikken

in het diepe

Er zit een lefman

in de keuken met

sprookjesmaquettes

die ik vertrouw

OFFERMAAN

Slechts rood

van gladiolen

gladiatoren ergens

tussen bloedmaan

en Mars

vlei je tegen

haar tamarinde jurk 

voor op je bakfiets

dans fluweelrood

uit smeltende

passe partouts

verlies je in tijd

in onberoerd

rozenwater

met anisette

LEGENDARISCHE

PIJLPUNTEN

IN LEESVOERBALLADES

Betoverde dolfijnen

dwalen rond

in je dromen 

broos hippiekind

De pijlpunt leidt je

naar de bron

Je nam het roer over

De prijs steeg

tijdens je riviertocht

vol leesvoerballades

Je ging zonder

kabelbaan die kant op

Ik wilde je waarschuwen

De verte de diepte 

Te veel data

dan je nodig acht

Vlieg langs flanken

als je in legendes gelooft

Licht van schijnwerpers 

vergeet de spiegel

je hoeft niets te 

verzwijgen

koele lucht

ijsvlinders in ogen

Wanneer ik je niet

aankijk denk ik na

in het donker achter

doek blijven

stappen doorgaan 

wat zijn we geworden 

vergeet de spiegel

je hoeft niets te verzwijgen

dit hebben we gedaan

HOOGVLAKTES

In latere dagen langs door water

afgekalfde oevers deelden we de

aanblik van verschoten rietstengel

hier en daar geknakt zoals dat gaat

Onze ogen bloeiende vlaggen

portretteerden de tijd die alsmaar

afweek van een ver begin

Vergezichten die in het voorbij

waaien nog even getaande

olijfhuid strelen

Hoogvlaktes stuwmeren wild

gevangen in rotsvaste gedachten

HERSENSPIEGELS

Onverhoeds in een vreemd
balsamicohuis met

witte benches

wapperende haren

Naakte lagen in
ogen brein gebed
Satijnen rendez vous

Lintende kickboksende
bergstromen weerkaatsen
geschonden piloten ogen

Roestige bèta angsten
muren trillen sturen

vliegdekschepen

Duinslapen vormt geen wapen
Bravour brengt kolkend
wind aan land

KERAMISCHE WINDHONDEN

(het RAD van FORTUIN)

Met een plof land je. Je kunt je alleen maar overgeven na een sprong uit een vliegtuig daal je steeds sneller. Zo wordt het rechteroog naar fascinerend fel licht getrokken. Een mengvorm van zeester en de stekelige schil van een doerianvrucht.
Een diepzwarte stip met oneffen randen. Daar omheen een vuilwitte doffe cirkel die niet volledig sluit. Het andere dicht geknepen linkeroog ziet helemaal niets onder de douchestraal die water laat opspatten op lichaamstemperatuur
Het brein werkt juist nu op volle toeren en analyseert het bevroren beeld op het netvlies onder gesloten oogleden.

Ze droogt nat glanzende huid af. Ziet zichzelf starend door een gigantisch gaasachtig oranje geel filter in de spiegel vanuit haar rechterooghoek. Niet de zon die anders dan anders door het raam schijnt. De cirkel vormt een C in spiegelschrift die lijkt te zijn weg geplukt uit een stripverhaal en die je zelf mag inkleuren. Binnenin koolzwart, een exacte kopie van het Covid-19 virus. Met een Van der Valk balpen schetst ze het beeld razendsnel in haar aantekenboekje, voordat de zojuist getatoeëerde herinnering als een droom vervlogen is.

Het doorzichtige glas van de oploskoffiepot trilt na in de zwarte plastic mand. Ernaast reikhalzend een lege slanke groene fles pro secco. Na bijna een week volstrekte afzondering, waarbij bomen, bamboe, struiken genadeloos gesnoeid en verzet zijn, ratelt de fiets richting glascontainer. Een hipster fietst voorbij. Daarachter volgen de twee kinderen als kuikens die hun eigen weg al willen kiezen richting haar. Ze duikt de stoep op alsof ze daar ergens woont, afstapt en naar binnen gaat. Met een slalom om enkele geparkeerde auto's heen hoeft ze nog maar even langs de vijver. Ze zet haar fiets in het gras dat gewoon stug doorgroeit. Bovenop de  mosgroene drieogige container een ornament van Oosters uitziende schalen. Zo van de Beverwijkse markt. Nu in Coronaland. Ze weifelt. Schok- en krasbestendig. Hij zou er blij mee zijn.

Eerder die ochtend. De man van haar vriendin Iris heeft zojuist zijn eerste Corona diensten erop zitten.
Ze ziet een foto met beschermbril, een smetteloos mondkapje, het bovenste gedeelte van een plastic schort. Hij lijkt als twee druppels water op de Italiaanse arts eerder op het journaal.

Een nieuw bericht van Iris. Ik wacht op mijn dochter. Ze hebben haar haar verprutst. Ze is nu naar de kapper.
Een paar uur later, nadat op tv bekend wordt dat ook een groot deel van de kappers sluiten rond enen die dag vraagt ze Iris. Is het gelukt? Wat was er mis met haar mooie haar? Ze wilde een grijze koele kleur met roze gloed bij zo'n eenmanszaakje. Het werd echter oranje. Het is nu al een stuk beter. Op de valreep Iris! Appt ze. Wie wil er nou oranje!?

Een plat ronde magnesium tablet daalt onzichtbaar maar peristaltisch voelbaar. Een paar slokken water versnellen de afdaling.
21.00 uur. Tanden gepoetst. Gezicht en hals schoon geboend met zuurstof geboost micellair water.

Ze gaat steeds vroeger naar bed. De afgekondigde sancties en noodmaatregelen van het kabinet ziet ze pas de volgende ochtend bij het journaal na Goedemorgen Nederland. Buiten is het muisstil. De schuifpui drukt koele buitenlucht naar binnen en haar naar buiten. Achter haar sputtert het eerste kopje dampende espresso uit de machine.

Niet een keer. De tweede keer rijdt ze rakelings langs de half geblindeerde etalage van het Kruidvat. Ze ziet de bekende rekken volgestouwd met medicatie, shampoos, haarlak, dropjes, leesbrillen die verloren hangen in overwegend lege gangpaden. Op een vakkenvuller na, in Kruidvat outfit. Een klant gaat weifelend naar binnen. Heel even overweegt ze naar binnen te gaan. Maar besluit toch door te fietsen. Kafkaëske leegte achter zich latend.

Bij hoge uitzondering geen ritueel van squats, buik-, evenwichtsoefeningen
Na anderhalf uur fietsen tegen een superstevige muur van wind in om niemand tegen te komen. Op een ketting van aan elkaar geregen auto's na, die verder uitwijken dan anders bij het inhalen.

Hersenen moeten kraken. Dus trakteert ze ze op ingewikkelde schaakpartijen.
Eindeloze tarot readingen waarvan de meeste readers gelijk aangeven dat het amusement is. Met een korreltje zout moet worden genomen. De ander beweert dat het zijn of haar professie is en wel degelijk iets toevoegt en waarvoor ze zelfs boeiende films overslaat of stopzet. De brede waaiers van tarot kaartendecks is ze meer dan zat. De reikende handen. De verscheidenheid aan bont gestyleerde schitterende nagels afwisselend met strass, rhinestones, glitter, of matte French manicure, waardoor ze zich in een nagelstudio waant. De kleedjes met brandende kaarsen, engelen, uilen, quartz, maansteen, amethist. De zangerige Tylerstem die vloekt en tiert als hij met zijn whore 'o' scope met deze variant de ether indendert. Butch die met zijn zalvende psychologenstem erin slaagt telkens een andere pet te dragen met ander t-shirt en ondanks zijn inspanningen er telkens hetzelfde uitziet net als zijn zware halsketting. Ongecompliceerde Bratty die hoofdzakelijk aandacht trekt door haar groter dan groter lippen en borsten.

Ze kiest een nieuw boek van de stapel. Gewoon een stevig exemplaar waar haar oog op valt. Het flinterdunne van Karin Slaughter met Martin die als vrijgezelle alles_ is- mis_met _me_ hoofdboekhouder met zijn onuitstaanbare hem kleinerende moeder woont en die steeds verder voor hem en zijn nog vreemdere  omgeving ongelooflijk in de penarie raakt laat ze even voor wat het is. Vermeldingswaard: aan het eind stikt hij bijna in de natte poes die Unique hem vol overgave en out of the blue aanbiedt omdat ze hem plots ontzettend stoer vindt. Straks gaat ze er vast verder in lezen en zal ze geïntrigeerd raken door winnaars van quizzen zoals Wheel of Fortune met als troostprijs steevast de witte keramische windhonden die zo haast nergens te vinden zijn. The show must go on.

Het boek in meerdere tinten bruin is volgens de recensie op de voorkant het werk van iemand met een fabelachtige verbeelding. Een spannende roman die je niet loslaat. Op de achterkant leest ze: "Kenneth J. Harvey beschrijft in zijn unaniem geprezen roman STAD IN ADEMNOOD het leven in het geïsoleerde stadje Bareneed in New Foundland Canada. De inwoners met hun levendige en uitgesproken karakters vallen een voor een ten prooi aan een mysterieuze aandoening. Ze kunnen niet meer gewoon ademhalen. De introductie eindigt met: Het ademen is geen automatisme meer voor de inwoners van Bareneed omdat ze hun tijd en plaats in de moderne wereld verloren zijn en daarmee een belangrijk gedeelte van hun identiteit".
Ze ademt diep in en uit. Test of alles het nog doet en bladert naar het einde van het boek waar ze de lange slotzin op pagina 398 leest: "Ze vertelden het verhaal van de tijd dat de mensen van Bareneed in ademnood waren geraakt totdat ze inzagen wie ze werkelijk waren en door de beproeving van een ramp hun leven weer ter hand wisten te nemen, omdat dat gelukkig van henzelf was" .

Buiten de starre tuinmuren hoort ze iemand op en neer lopen. Ratelende geluiden, geschuif. Met lange tussenpozen wordt bouwafval in een container gestort
Verder is het vredig en stil. Torenhoge bamboe wuift bemoedigend. Seringenknoppen priemen als rijpe tepels naar de felblauwe lucht. Een vogel danst op een tak. Ze geniet zo vroeg in het voorjaar van de nu al te hete zon.

Terwijl de wiegende hommel na een milde winter als minuscuul model van een helikopter voor haar rondzoemt droomt ze van de man die onophoudelijk nadenkt. Over zichzelf, over geliefdes, over haar, het lot van de wereld. Zijn onmacht, grilligheid en schijnbare onverschilligheid. Straks koelt het af. 

ONLIEF

Een sequoia groeit snel

Striae zie je niet onder

extra lange Bamigo t-shirts

Zijn bamboeziel is hol

Holle frasen geweekt

in alcohol

Zijn mond keurt

wijnen als vrouwen

Geen kruid is

ertegen gewassen

LEFT IN THE DESERT

Het heeft even geduurd

kom terug uit de

verschroeiende woestijn

Blijf ik praat dan

val je diep in een

Alfa Romeo slaap

Je onderscheidingen

smeet je in de sloot

Ik wist het niet

Ik keek al een tijd 

geen 112 meldingen

wilde het niet weten 

je geen angst aanjagen

Vreselijk schuilt in zoveel

heeft geen mededogen

Als een prille lentebloem

uit ultieme liefde

liet ik je gaan uit het

vizier naar je alles

verschroeiende woestijn

Dansende wieken in de wind

Slakken volgen je voetstap

door vers gras de

smalle molentrap op

Zonsopgang in de

bedauwde zijruit

van je auto

Je riep nog

De wind blaast

je ver weg

GAME MANIA

In een diademen tuin vol blad

ontbreken donderwoorden

Een mensaap maant tot stilte

lieveheersbeestjes zetten

kaken krakend in iets weeks

Uit een cockpitraam dwarrelen

monotoon mortieren

Statisch strelen poezenharen

Onderwijl zijgt warme huid

offensief in mossige moerassen

Uranus zonnewinden breken

zee mangaan haaieneieren

Demoniseer jezelf met

aching propsychotica

verzoek lemon yellow

muren om geheime codes

Tijdens het onderwater

vissen kwam hij notoire

diepzeemonsters tegen

Ze dwarspeilden elkaar

ook na hun liefde

Neem het risico

vaar het schip aan

Weifel niet

De structurele animo

mist elan lispelt hij

met zwakke stem

in haar mond

NOUVELLE VAGUE

Duik onder de

collect call van

FB vliegenstrip

hartenbrochures

Kun je veroordeeld

worden voor jutten

op een gestyleerd

leeg strand

Leer jezelf 10

vage kunstjes

Daarna ben je

volleerd met

het penseel

Stijgt uit kolken

witte pest

DADAÏSTISCHE COLLAGES

Pientere DADA schrijvers
isoleren moleculen
uit hoge luchten
ER ZIJN regeert
muziekvlakken

Haar dat waait kringelt
slaat op avenuen
White musk in cult mannenkamers
bonbons smelten tongen

Langgerekte kano's laten
sporen na op gezichten
onder plafonds
Ruik verzen uit boeken
ZO herkent u centrale identiteitsfraude

Handscan neurotisch
de buitenmens in
reservaten achter kassa's

Science fiction updates
van begeerte
De binnenmens startrekt
in CODETAAL

Een ezel spuugt

een marathon

Een reus drukt asfalt

Een eisprong vernietigt

een stad

Een ticket voor ooit

in een Greyhoundbus

Eenoog regeert in

het land der gehavenden

YOGA IN JIVAMUKTI

Ontwaak als een rimpel

omringd door tuinen

Het dak is van glas

je kunt er ontsnappen

Er zijn altijd rake posts

bloedhete tekenlessen

levenloze oestervijvers

op zonneënergie

ALTIJD IN DE TAS

meeneemvarianten

kruidensafari met

rozenwater

Het resultaat is bij

elke mond ANDERS

Walk on pearl extravaganza

gezichtsspray opent

bitterzoet ogen

Er is een patio

waar vogeltjes fluiten

multitaskend reinigen

ze huid to the MAX

Het dak is van er glas

Je kunt ontsnappen

in wonderlijk gebloemde

zijden kaplaarzen

DE BRISANTE SMAAK

VAN STOF

IEMAND filmt

autocolonnes

maakt aantekeningen

van vaarroutes

Het gaat om de waarheid

Op ijskoud glas van

lege wijnflessen staan

containers vingerafdrukken

Een flauw zwarte

helikopterglimlach

op een gekruisigd portret

SURROUNDED

BY

RUNNING

NEON WATER

Pearly oysters

will turn into

dragonflies