LATEST ENTRIES
TOUCH
Kun je geëlektrocuteerd
worden door
glimwormen
alle eenzamen
waar verblijven ze
blijf gewoon
tijdens een vakantie
lang geleden
TOUCH ... ME
zullen we zomaar
ergens naar toe rijden
geen bestemming
gewoon muziek
luisteren
slechte muziek
windt op
TOUCH ... ME
weet je waar
je shirt is
het gaat er vast
om dat je niet
wegloopt
ook al is dat
het meest
logische om
te doen
je kunt doen alsof
TOUCH ME
14 Jun 2018
DEUX JOURS UNE NUIT
vliegende centaurs
schudden lijsten
van zich af
drukken muren
dampend holler
vullen metrotunnels
op weg naar licht
als je haar ziet met
ultraviolette lipstick
herken je haar
dat bevestigen ogen
als ze in stilte reiken
naar zeeluchten
zon kan 's nachts
bloemrivieren
verblinden
dan nemen
besturingssystemen
het over
dan is geheimschrift
helderder dan water
Terwijl je een
wolf nadeed
voelde je je mooier
je droomde van muziek
in het echte leven
kijk je films
adembenemende
fantasieën
je brein filtert ze
fantastisch beasts
in diepblauw
beschaduwde
woestijnkommen
PAARDRIJDEN OF EEN TATTOO
kijk maar om je heen
rijd paard met coole
muskus aftershave
werp lasso's in
het open veld
merk je al dat de
zaak begint te lopen
anders verzinnen we
iets dat in je handige
all purpose tas
met krasloten past
kijk maar om je heen
2 metro's voor de
prijs van 1 wachtend
op verslindende coyotes
tussen kieren rookwolkt
een bewusteloze tent
met een unieke blik
op de prairie
dan rest nog
Faust's duivelspact
zonder libretto
Ah je ris de me
voir si belle
kijk maar om je heen
zonder karakterloze
wijntattoo's
zonder hooggehakte
dames
zonder megahonden
met schoenen en bontjassen
ben je nog niet uitgeslapen
smeer dan voorzichtig
pakjes fris met een
one blade rietje
over vlekkerige huid
slurp crèmig Nivea
serum in een
veganistisch afvalkamp
niemand gelooft
het schuine plafond
het bloedt
verplettert
we zeggen het niet
tegen niemand
de verzekering noemt
het geluk
Door de vorm van de
stoel verdwijnt de vorm
samengeknepen ogen
met flinterdunne
lenzen achter
enorme zonnebrillen
er is cruise control
met smaakreceptoren
aan het eind
van de zomer
een zwarte navel
boort gaten in leder
zeldzame vale
gieren zweven
boven parelbergen
vol kartonnen villa's
Alfa Guilietta
voertuigen komen
in grote kolonies
terug van vakantie
vleermuizen delen
druipsteengrotten
door de vorm van
de voeten zie je
welk schepsel in
winterslaap gaat
Hij kogels kiezels lucifers lucht schelpen aan zee & ik
geen zweem
van een beslissende blik
gelukkig is er natuur
eenzaam thuis delen we
de draaikolkende wereld
onderdruk het verlangen niet
een vogel kijkt verloren toe
verwissel teder woorden
het tengere kind in
de seringendroom
merkt dat het landschap
niet beweegt
als je er bent
is er een stem
die zegt
het kan anders
op een kapitaal
aan kusdromen vind
je vleugels onder
een halogeen plafond
hij breekt het stroboscoop
licht in 1000 scherven
het bliksemt rood zeewier
vilein beuken stofdeeltjes
broze bloemen
onder een lage zonschaduw
schittert azuurblauw
gestold schuim stroomt uit
tuitmondende reuzendistels
Tentakels laten
woestijnhitte
sneller verdampen
vis stopt met
ademen wanneer
reuzen
in zilverfolie
door straten met
uitsluitend
sequoia's razen
Phil Bloom staart
op een krukje naar
de lederschildpad
in de strakblauwe lucht
lichtspel achter
je toont je
een scherm vol
open kaarten
die je verstuurt
aan de ander
Op de verlaten
pont ten zuiden
van deze rivier
keren rimpelingen
steeds terug
eindeloze rimpelingen
rondom katoen
omheiningen
de motelkamer
waar de tv
de hele dag
aanstaat vormt
zijn eiland
ergens vindt
hij haar tussen
puur blauw en
een woekerende
vingerplant
zij op leder
hij ernaast
vinden het
maar een
vreemd gesprek
al gaat alles
volgens plan
volgens gelukskoekjes
Restaurateurs
bijten in het stof
bij de essentie
van het bestaan
taxerend lopen ze
over onberispelijke
formica tafelbladen
laten vliegtuigen
glanzen die landen
vanwege stankoverlast
van een liefdevol mens
met de kleur rood
in het hart
who's afraid of
red yellow and blue
puur rood dat
verandert in
stinkend zwart
het felgele emmertje
verbluft verhitte zon
blauwzilveren rimpellakens
tussen diamantzand
haar wappert
lieftallig in kadans
afgebiesde halmen
ruisen zee en meeuw tegemoet
in een spiegel die
zich opent vlucht
trage lucht
de lege felgele afdruk
van een jurk weerkaatst
late namiddagzon
een moeder is
haar blauwe
ligkussen kwijt
wind neemt
meedogenloos
in zee lijkt
alles blauw
een ijsje van
10 minuten
houdt een
klein meisje stil
nu bouwt ze zandtaartjes
aan denkbeeldige waterlinies
het is een lange reis
van zeker drie dagen
op de rug van
een paard
we proberen
elkaars bloedende
harten te
reanimeren
er staat een blender
je bent perfect
zonder mij ben
je niet jou
tel met vaste
stem door
vooral de
lastige getallen
Dromen delen les 888
tijdens slaap weten jij en ik
hoe dromen in elkaar zitten
iets belangrijks blijft over
van chocolade
op wegdekken
een gesloten wereld maskeert
de grenzen van de droom
toen we aanspoelden
op de kust van het
onderbewustzijn
wisten we niet
hoe ver
Uren worden dagen
vol vreemd
verstrengeld DNA
het vlekt rafelt ontspruit
soms is het alsof
het zichzelf creeërt
als je iets uit een
brein neemt
kun je er ook
iets in stoppen
