Een witte streep nadert de wolkenhemel. Wist je dat Coca Cola vroeger cocaïne bevatte.

Blanke huid daarop loslatend garen, eerder in nauwkeurige op en neer gaande bewegingen gefabriceerd.  Weer een panty geruïneerd. Sexy! Hij gaat weer verder met Reve. Zijn ready made meal heeft hij tijdens het lezen verorberd.

♧ Hear the sons of the city and dispossessed. Get down! Get undressed!

Zinderende samengebald goud. Het voordeel van een nacht lang diepvriezen reflecteert ze. Mededogen ontvangt ze van de Sisters of Mercy. Naakt danst ze voor diezelfde zonnemaan. Alleen de gordijnen zien haar. Lucretia my reflection. Orkaankracht 12, de hoogste trap op de schaal van Beaufort.

De rosarode poes entert vanaf het balkon de zonverlichte badkamer met een gedempte plof. Elke tred geeft blijk van uiterste behoedzaamheid. Zijn behendige gemarmerde poot daarna de dikke wangen met glimmende voelsprieten schuiven waakzaam tussen de kier van de deur door. Hij is binnen.

Gefascineerd tuurt ze naar de lucht. Talloze vogelbekjes schudden haar aardedonker satijnen kussen op. Bomvolle orkesten tijdens trage milde lenteochtenden. Kattya's haarscherpe blik verstrakt. Ze drukt op de knop. Bekijkt de verstilde opname verwonderd en schuift het gordijn op zijn plek.

♧

Get pretty but you and me.
We got the kingdom. We got the key

In trance met gesloten ogen ondergaat hij haar blik. Ze ondergaat zachte haren, voorhoofd, nog donkere wenkbrauwen met registrerende diepliggende bruine flonkerogen. Zijn geprononceerde lange neusbrug. Eronder vlezig sensuele lippen omkranst door stoppels van 3 lange eenzame dagen. Hij leunt op zijn kin. Kijkt haar onderzoekend aan.

André Kuipers benadrukt: "Er bestaan meer sterren in het heelal dan zandkorrels op onze stranden op aarde." Ze knippert ongedurig met haar ogen. Haar brein rekent als een supercomputer.

Je kunt een leven lang op dezelfde plek zitten en toch buitengewoon veel gezien hebben. Vreemd ijs in een opwelling gekocht bij de Plus. Hij heeft last van de zoute nasmaak.

Slechts deze éne keer is het windstil. Geen wind die ook maar even zucht.

Alles verteert. Waarom verteren  matrassen. Kleding gaat stuk. Broeken zakken af.

Steeds afstand om vervolgens toenadering te zoeken. Liefde is nergens voor en nergens tegen.

♧

Such things I hear,

they don't make sense

I don't see much evidence

I don't feel.

Killing time on Facebook. Dat doen meer mensen. Door te drinken stel je de slaap kunstmatig uit. Verre landen, wegen, paden. Meisjes die lijken op zachte poezen.

Hij neemt zich voor die laatste snelle hap de schuld te geven.

Patat zonder om bijna 12 middernacht voelt als patat met.

♧

I hear the roar of a big machine

Two worlds and in between

Ik mis niks alleen jouw stem, jouw blik. Ik ken dit gedicht van je. Zo bezie ik de wereld. Ik moet gaan.

♧

We look hard. We look through

We look hard to see for real.

Archaïsch Nederlands: Van de weeromstuit. Taal is de ideale plechtstatige drager voor misverstanden. Dat ligt aan 3 dingen. Zender, receptor, omgeving. Alle 3 of 2 of 1. Het mathematisch model.

Dat halve literblik bier. Daarna ga je slapen. Je leest alles anders. Dat komt vast door de drank. Cafétafeltje met de rug tegen de muur op een plek waar je de deur in de gaten houdt. Is het toch dat Herman Koch moment dat gewone mensen ook recht hebben op hun hotelkamermoment, waar je als huurmoordenaar terugdenkt aan je cijfer op de middelbare school, terwijl je een wapen met geluiddemper leegschiet.

Alles lijkt voorbij te razen. Beleef geraas. Leef of elke minuut de laatste kan zijn.

Ze houdt van Reviaans van een man die als een stuk proza op haar afkomt.

Hij kan door vaste materie glijden, enorme afstanden overbruggen. De ruimte omkeren. Daarom hebben bommen en rakketten geen effect. Woorden ebben weg

Jacques Northe: ontwikkelingen zijn misschien de vreemdste gegevens uit het leven. Raadselachtigheden biedt het ejaculatoire te over noteert hij verder in zijn nog ongepubliceerde partuur

Telkens gaat de zalm stroom opwaarts. Ze ligt in zijn schoot ruikt naar hem. Zijn lichaam omspant haar als een vleermuis.

♧

Een doodgewone tv reportage.

Hot metal and methedrine

Achterin de auto met chauffeur kijkt ze naar de hardwerkende diplomaat. Ze ziet de man, de vader. De warmte voor zijn kinderen. Zijn voetbalclub. Karaoke met vrienden. Zijn thuis. Hij spreekt vloeiend zijn talen. Is een multitalent. Een alleskunner. Weet dat de 

sterkste spier van het menselijk lichaam de tong is.

Hulpeloos vernederd op haar buik. Ze waant zich op het strand in de bloedhete zon op zacht glijdend zand. Hij is een tornado. Een ander.

♧

Love lost, fire at will. Dum-dum bullets shoot to kill. Hear: Dive, bombers and empire down. Empire down.

*"Stap nooit bedaard, met mate, in die goede nacht. Raas, raas toch tegen deemsterval zo zacht" 

Uitgespitte planten wachten in zwarte potten gehuld in doorzichtig plastic hun beurt af. Knoestige bomen drukken hun volle gewicht schuin over elkaar in het mulle zand. De kuilen waar ze ooit vol groen blad opbloeiden zijn diep, duidelijk zichtbaar.

Weet dat er gemiddeld 100 mensen sterven in een balpen.

Biddend in een groepje achter tralies in St. Quentin. Hoe belandde u hier? Het was de duivel de verzoeking. Wat heeft u precies gedaan? Het doet er niet toe. Het waren de drugs. Ik was het niet. Het was een ander.

♧

I hear the roar of a big machine

Two worlds and in between.

Hot metal and methedrine

I hear empire down.

Hij loopt de trap op vanaf de eerste verdieping. Er is nauwelijks ruimte op de wegdraaiende treden. Het duizelt hem.

De zolder hangt vol donkere kleding aan een stug dubbel gespannen touw dat hier en daar in een V naar een spijker wordt geleid. De enige onderbreking.

*"Wild-mans-volk, zonbevangen zingend van haar pracht. Raas."

Lenteluchten zijn aan hem niet besteed.  Ongenode onrust bekruipt hem. Zijn gedachten vliegen als op hol geslagen molenwieken weg met de harde wolkenwinden naar het Oosten. Rotganzen halen hem in en blazen vijandig.

Ze lacht naar zwart omrande ogen. Een oog nodigt haar ironisch dichterbij. Het andere is mooi, vooral blij. Zo ziet ze hem zelden. Ze is gek op wat ze ziet.

Eindeloos liefkoost hij haar lange haren. Dezelfde transcendente op en neergaande beweging.

♧

We look hard. We look through.

We look hard to see for real.

Naast dat vrouwen 2 keer zoveel knipperen met hun ogen als mannen, knipperen mensen met lichte ogen vaker als mensen met donkere ogen.

Onschuldige lelieblanke gordijnen in schril contrast met vele stapels vervreemdende herinneringen. Het raam gaat nooit open.

Weet dat een kakkerlak 9 dagen in leven kan blijven zonder hoofd.

Ze strompelt naar de coupé. Elke doordeweekse werkdag neemt ze de trein. Deuren openen vanzelf. Mensen blikken vreemd naar haar.

Weet dat een oog van een struisvogel groter is dan zijn hersens.

Rijk stromend water laat hem lachen. Vrolijk gespetter in de douche. Zijn huid blinkt. Ogen glimmen. Natte haren op  gespierde benen vormen eindeloze magistrale golfbewe gingen.

Such things I hear, they don't make sense. I don't see much evidence.

Huizen maken niet gelukkig. We raken versteend. Hij neemt de

telefoon op. "U spreekt met het Huis van Bewaring in Scheveningen." Gemakshalve gaat hjj nog even door in zijn strenge rol. Hij acteert dramatisch, levensecht. Door het flinterdunne voile gordijn slaagt hij er tegelijkertijd in reikhalzend de mannen te spotten.

Ver beneden hem duwt eentje de roze kinderwagen langs de buddha voor het volgestouwde werkkamerraam. De andere man valt op door zijn korenblauwe joggingbroek met  reflecterende bies. Hij knijpt het rechteroog gemeen dicht. Daarbinnen beweegt alles.

Ik wil vandaag nog naar die kerk. Waar ik ooit die foto maakte van die zwarte paspoppen. Het is vrijdag dan zijn ze toch open? Hoe laat is het? Volgens mij zijn ze maar tot vijf geopend. Het is nu net over 4. We kunnen gaan. Ga je mee. Ik wil nog douchen.  Okee dan wacht ik.

Hij houdt zijn hoofd schuin. De wasmachineknop verspringt na die ene allerlaatste minuut. De trommel in afwachting van zijn tastende hand houdt de was in één klamme bonte draaibeweging vast.

Hij is om 6 AM gewekt door zichzelf. Iets wat niet vaak voorkomt. Hij houdt van mijlen slapen. Eindeloos in coma.

Badend in een tsunami van zweet. Het langwerpig dunne kussen ruikt dwingend naar eeuwenoud afgetapt zweet.

Hij bukt zich en raapt willekeurig verknipte beelden bij elkaar.

De foto op de vensterbank kijkt naar hem. Volgt elke beweging. Met een ferme uithaal slaat hij de giraf omver.

Oceanen vol dwang wurgen. Het bezonde dakterras biedt even soelaas. Vrees om iets wat niemand ziet alleen jezelf, is als rottend vlees vol maden.

Het zegeviert over juweeltjes van schilderijen over majestueuze boeken over de intensheid van een diepe liefde. Het verteert alles. Als een mijnenveld slokt het je op.

De koffie druppelt door het lichtbruine filter in de verkleurde houder in de vergeelde kan door één eenvoudig gaatje. Er is geen weg terug.

DO NOT WALK ON THE GRASS. Hij richt. Schiet meedogenloos in het Coca Cola blikje. Oppepper voor de ziel. Schieten hij is er meester in.

Ossengal lost de vlek in het tapijt langzaam op. Oranjerood als de ondergaande zon op het strand in Malaga beseft ze op haar lip bijtend. Daar eindigde de cruise en de liefde.

I don't feel. Hij verheft zijn windstem. Bitter klinken stormwoorden. Zware en donkere wolken pakken samen en wervelen steeds krachtiger boven haar en hem. Tornado's zijn gevaarlijk onvoorspelbaar. Tronada flitst het door haar hoofd.

♧

Lucretia, my reflection. Dance the ghost with me.

Een wervelwind met zeer grote windsnelheden tot enkele honderden kilometers per uur en een diameter van enkele tientallen meters tot een paar kilometer is meestal zichtbaar, doordat waterdamp condenseert in de wervel of doordat materiaal van het aardoppervlak wordt opgetild.

Ze chat terwijl op de achtergrond de onophoudelijke grasmaaier gromt. Het ene moment sterft het geluid weg en ontspant ze. Dan scherp raspend domineert geluid dat bezit neemt van haar brein.

Le Gazon Rouge vormt een scharlakenrode vlek in haar hoofd. Zelf heeft ze geen pelouse, frans voor gazon.

Haar vader wandelt krachtig aan haar zij. Stralende fluweelrode velden vol golvende papaper die beiden nog ademlozer maakt na de lange klim. Ze voelt zijn donkere warmte. Zijn onaardse blik. Drie weken na zijn zware hartaanval. 

Lippen versmelten als zonnegloed. Ogen verruilen plek. Slapen kloppen.

De vrouw klampt zich aan hem vast. Hij verstijft. Een rauwe snelle vraag: 10 cent. Verward,  gesloten. Ongemakkelijk dragen zijn benen hem weg. Verwijderen zich van ruwe rauwheid.

Alles verandert. Te vaak, te snel. Ik kan het niet. Wil je naar de warmte. Naar een mooi warm land. Ben je gelukkiger daar. Veel schrijvers emigreren of vertoeven voor hun rust elders. Zeg het.

Weet dat de zon vlammen uitstoot van 20 tot 50 miljoen graden. Hij lijkt teleurgestelder dan haar. De kerk was al dicht om 4 op het moment dat ik ging douchen.

♧

Lucretia, my reflection dance the ghost with me.

Ze fietsen samen. Zijn tengere vingers nemen behoedzaam haar hand. Hij glimlacht. Zo is hij anders.

© KATTYA

*Fragmenten vertaling

Dylan Thomas

Do not go gentle

into that good night

♧

The Sisters of Mercy

Lucretia My Reflection

⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛

HALVEER INDUSTRIĒLE AVOCADO'S 

Een zeearend vlucht het luchtruim in. Voel de roes. Geroezemoes. Mucho mocho macho. Jouw eindeloze prioenogen schrijven je angstdromen in grote letters in mijn grioenogen.

*We have no future. We have no past.

Hij staat op van zijn desk en loopt de met glas omringde lange industriële hal in met gefilterd licht. De vloer dempt puntig passen. Door glazen wanden ruik ik een hoog gehakte zeer lange vrouwelijke Engelse genderroos.

Folterend merkt hij op: hier maken we lappen vlees. Weefsel corrigeert hij verontschuldigend, wanneer ik licht afkeurend mijn vegahoofd schud. Voor brandwondencentra en dergelijke. Vervolgt hij. Ik ben helemaal pro vlees even.

IJsmanen tollen woest rond. Je filmt eerst elegant het bloederig afscheid. Daarna neem je daadwerkelijk afscheid met een voetafdruk.

Ik troost je. Keer op keer dep ik je tranen. Lik zilte meren. Streel kort geschoren trillend haar.

* I'd run my fingers through your hair. Hair like a wheat field. I'd run through. That I'd run through.

De incubitus matras laat té lang op zich wachten. Ik neem haar knokige tengere handen. Kus ze teder. Niets beweegt achter haar vermoeide oogleden.

Droom. Beleef de binnenruimte tussen landend pulp. Nare dromen met sneeuwwitte tuinkussentjes - maar ook mooie met afgehakte hoofden en bedrog dienen om de 

dagelijkse realiteit te verwerken. Hoeveel doden vielen voor jou.

Steeds weer appels schillen met alleen gebogen hoofden aan tafel. Vanachter zware borstelige wenkbrauwen kijkt iemand terloops op. Jonge ogen zuigen indrukken als zuurstof diep naar binnen.

De Zwitserleven_verpleger is nergens te bekennen. Bezoekers die zich vervelen tijdens een uur theatraal aanwezig zijn, zien papavers. Kwistig strooien ze maanzaad.

Op confronterende pallets komen de transparante not my cup of tea transformatiesprays

binnen. Dozen vol energy cleaners worden geprint in de drukkerij en gaan naar het verpakkingsatelier. Wanneer

de enorme stroom aan ongedierte naar huis gaat blijven er 3 virtuele satellieten achter. Het bewustzijn weet niet beter. Het is zich bewust. Ze zenden verwarrende signalen. Al die vrouwen. Al die mannen.

Je ijlt en krijgt het benauwd. Als een duiker met dreigend zuurstoftekort inhaleer je vanuit je tenen.  Paradoxaal afscheid vlucht je voor de ruimtespullen de plukruimte ingaan. Ogen vol weemoed.

De tweeling lacht witte tanden bloot. Wanneer je met die selfie camera zwaait worden het drie. 

Toegeven dat je vaak droge koekjes eet. Heus dat mag. Keiharde suiker op chocolade. Straks stort de hemel in.

De transgender drieling is exact, zoals die centrale met glimmend metalen buizen. Ze leren dat ze iets meemaken dat hun verrijkt. Niet surfend verliezen.

IJsmanen tollen rond Weller terwijl hij nauwelijks hoorbaar Changing Man de ruimte in slingert. Samen onder de enorme zonnebloem. Het is gewoon een winderige dag. Geen sprake van de vijfde dimensie.

*Along winding streets we walked hand in hand. And how I long for that sharp wind. De cineast filmt eerst oude herinneringen. Zet ze op creditcard sticks mixt ze met bloederig afscheid en zegt. * I don't care how long this lasts. Daarna neemt de acteur daadwerkelijk afscheid met een voetafdruk.

Facebook staakt weer. Ze leest eindeloze verhandelingen over gentechnologie en The dark Web. Ze leest altijd andere dingen. Iedereen verandert  gewoon.

PARADIJSVOGELS

Fleetwood! Sorry er is geen exacte vertaling gevonden in het Nederlands.

Fleetwood Mac. Go your own way. Long time.

Ja zeer lang verbazingwekkend lang niet gehoord. Ik zag het interview met de band.

Zag ze Christine Mc Vie, Stevie Nicks, Lindsey Buckingham  John Mc Vie, Mick Fleetwood.

Emocrash op cd.

Eigenzinnig. Zelfverklaard lijdend voorwerp. Autonoom denker.

Hij blijft verbazen. Muziek na wekenlange stiltes geen radio.

Geen tv. Geen hard geschreeuw. Alleen kijken voelen ondergaan.

Op het randje

van de Hofvijver

zat de meeuw

spierwit

met

ronde borst

vooruit

zonder poten

jij keek er naar

ik keek er naar

we keken raar

wat doet ie

daar niet

anders

nu

dan

jij en ik

met veel

égard

kijken

Ze was hem kwijt. Weg was het harde plastic koningsblauw van zijn jack. Daarboven in een

zwarte hoodie als monnikskap gehulde achterkant van zijn geschoren hoofd.

Opgelegd ingelegd zwijgen.

Beperk de verspreking.

Ergens zou hij een bocht omgaan om vervolgens in een rechte lijn zijn deur te bereiken

waar hij zich veilig voelde. Weg van lastige mensen. De wereld.

Het concept van het leven was een eindeloze last.

Tartte zijn bestaan. Prikte venijnig hersens en huid.

Klamme hartenkilte tralies die bogen steeds vervormden.

Boeken letters woorden. Slapen sussend soelaas. Dromen vooral veel dromen.

Daar was geen gruwel geen kou. Geen mensen.

De was voelt koel op haar huid. Ze loopt het dakterras op.

Het wasrek en het glimmende rooster boven de deur weerkaatsen de zon.

In trance hangt ze de kleren op. Soms klopt ze een gekreukt exemplaar met een ferme ruk recht.

Overal is er penetrant knipperend neonlicht

met haastige zwarte reusachtige blokletters. Haar ene oog registreert waanzin.

Het andere beveelt haar dit vast te leggen.

Het topje van haar wijsvinger drukt op de spinglevende knop.

Show off.

2 politiepaarden

2 politievrouwen.

Straal maak een praatje.

Dromen zijn bedrog. Voor alle droomboeken zou de wereld vele malen bedrogen zijn.

Alles past in een droom.

Alles verslaat de rede in een droom. Alle zintuigen staan op scherp.

Je praat in je droom. Wie zie je. Wat bevecht je.

Waarom voel je steeds die knoop in je maag.

Buiten op terras. Sterke koffie met Bossche bol.

De ijsmakers van Florencia genieten zittend op een bankje.

Langzaam trekkend aan een peuk. Lik een Italiaans ijsje. Het is lente.

Ze drukt het gas in. Donkere flarden omringd door steeds harder gebulder van de motor.

Stormvogelogen.

Waar is het asfalt de lucht. De rede valt.

Narcissen sprietig met bruingele verdroogde puntjes.

Stokrozen pas uitgebloeid met grote zanderige ronde zaaddozen en geconfisqueerd voor guerrilla gardening winnen de wedstrijd om het weelderigste frisgroen.

Voer vampirische gesprekken op uitgesleten schoolfeesten

met vleesetende muurbloemen

Natuur bepaalt het spel.

Hij duikt weg. Achter een witte bestelbus staat hij ergens.

Hij waant zich onzichtbaar voor haar blik.

Het is stil achter haar ogen voelt ze de pijn van het opstaan van weggaan.

De gordijnen gaan nooit meer open.

Licht komt intiem op

als debuut op grijs gras.

Bel gaat. Daarna harder scheller. Links ziet ze plotseling zijn schim.

Hij loopt gehaast. Ze aarzelt geen moment. Holt op haar dunne zomerschoentjes de bocht om.

Achter hem aan. Een deur staat wagenwijd open.

Een vrouw manoeuvreert een kinderwagen naar binnen.

In spurt na de volgende bocht ziet ze hem 28 passen van haar verwijderd.

Hij loopt anders stoerder. Draagt hij een ander jack?

Ze twijfelt nu. Hij loopt nu aan het einde van het brede straatje en torent boven iedereen uit.

Terwijl ze wacht gaat hij plots rechts richting het een der laatste huis en opent de deur.

Verhip het is daadwerkelijk een ander.

Leven in tassen. Zijn tassen levend?

Wanneer ze geanimeerd kijkt gaan ze kraken klagen.

Zware lasten.

Highlife in sushitenten.

Broodjes falafel met pennywafels.

Het is moeilijk tussen

alle RUIS je stem te horen.

Wat ga je verder doen met je leven?

Hij vermijdt oogcontact. Waarom stel je zulke levensvragen

op dit moment vraagt mijn brein.

Niemand weet immers wat er gaat komen.

Misschien weet mijn autonavigatie het of de video in de bewakingscamera vlak boven ons.

De fietsers die angstvallig hard trappend naar huis rijden.

Te bestellen bos vakmannen aan huis met bijpassende azuurblauwe vaas.

Daarbij de smaak van aarde.

Het is minstens half zeven. Geopend tot 18.00 uur staat op de deur.

Verderop door brede ramen turen ze naar haar. Reusachtige zwart wit schilderingen.

Een majestueus hoofd prijkt verbaasd en kijkt haar aan. Ze neemt die ene foto.

Voetstappen. Hoor daar loopt ze. De onzichtbare

achterbuurvrouw. Telkens hoor ik haar passen.

Het wegstervend geluid van hakken en soms stemmen.

Wat onzichtbaar is is onaanraakbaar.

Neem feel good pillen.

Strandpioniers gaan

door roeien en ruiten.

Verwissel sloten in het omniversum van boeken.

Ik kijk naar het water. Het plukje Forsythia drijft geel op het oppervlak.

De boot is als een vaas gevuld met lichtbruin water.

2 fietssturen innig verstrengeld op de koude granieten vloer

De gang is langwerpig smal. Er boven het houten jassenrek met

glad gepolijste metalen beugels. Een verweerd kinderstoeltje achterop.

Laat je niet kisten met een krimpende schedel tussen

alle ruis in intiem licht

Herdrapeer gelooid leren huid.

vergankelijkheid blust 100% veilig moleculaire brandjes

De wind staat goed

voor zandblowers.

Zijn snelle vingers raken de zwarte bioscoopkaartjes in haar tas.

Schaamteloze filmfora neutraliseren jadetranen.

Ze tilt haar jurk licht op en schuift het naadloze slipje tot op haar benen.

Ze plast staand in de smalle strook struiken. Ze is er niet. Niemand is er.

Ze komen de bocht door als Jos Verstappen.

Is dat een echte onbeweeglijke vogel op die lantaarnpaal?

We staan hier gevaarlijk.

Ik zoek het op. Onaanraakbaar.  Definitie: niet te raken

Ongenaakbaar. Definitie: niet bereikbaar.

ONGENAAKBAAR

1) Hoogmoedig

2) Inaccessibel

3) Niet te benaderen

4) Niet te naderen

5) Niet toegankelijk

6) Ontoegankelijk

Gevonden op http://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/ONGENAAKBAAR/

Vrolijke tegeltjes. feloranje felgeel felrood.

Kinderstemmen. Geur van ponies en paarden.

Gedrentel. Vrouwen in lange gewaden. Gelach.

Daarachter hoog uittorenend woest blinkend stalen pijpen.

Op de heenweg Fleetwood Mac. Onderweg.

Dat draaide hij toch onlangs. Hij oogde ontroerd.

Tassen tot de nok toe gevuld. Een radio ze omklemt het stuur steviger.

Go your own way op de terugweg.

De aarde verzengt splijt.

Het dakterrarium vormt een woestijn.

3 keer is scheepsrecht. Fleetwood.

Dan maar mijn eigengereide vertaling. Een vloot hout is immers eigenzinniger dan wrakhout.

Rechts met witte pluimen op zwart doek van de nacht en ontelbare lichtjes de Moerdijk.

Links een eindeloze lijn van elkaar opvolgende witte V's.

De brugpijlers  raken het donkere onverbiddelijke water.

Gisteren was vandaag

Vandaag is een moment en is nu gisteren.

Mannelijke muis transfuseert vrouwelijke muis met magnetronsmaak.

Vers bloed nieuw bloed.

Wat is dat voor een vrouw die daar aan de overkant loopt?

Wat bedoel je? Nou de manier waarop ze loopt.

Ik zie de gehavende bootjes afgemeerd.

Op de stenen wal ligt bruinvergeeld hout naast een boomspiegel.

Zeker voor een nieuw bankje in de verder lege boot.

ABC glijdt dromerig aan mijn blik voorbij. Die heb ik ook.

Vervolgens klinkt geluid uit de boxen. The Jeremy days.

De man van het zwijgen de stilte draait het geluid flink harder

Het boekje haal ik met moeite uit de sleeve. Hij ziet het.

Volgt alles minutieus.

Ik dans voor hem dicht bij zijn warmte.

Paradijsvogels.

Hij lacht. Volgende keer gaan we verder.

Je schrijft geconcentreerd in een klein boekje met een pennetje op een bankje.

Wat schrijft je hand.

Wat zeggen je hersens.

Wat zegt je hart.

Ze neemt geruisloos de sleutels uit het kastje.

Opent de deur en fietst met blote benen de straat in.

Ze voelen de vrieskou niet van afgelopen nacht.

Vandaag is morgen.

Morgen is een moment en wordt vandaag.

© Kattya

Pi©ture Kattya 

⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬜⬜⬜⬜⬜⬜⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛

LAVENDER

OVERLEVINGSPARELS

Vanuit stilstand kun je veel meemaken

Jij bent heel dichtbij geweest Isis.

Fluctuaties in gevoelswaarnemingen.

Wie wil er op een gemakkelijke manier meedoen aan deze vruchtbaarheidstrend!?

Zaad, kern, steel, schil, vruchtvlees, ruw sap.

De Survival Pearl, in het Nederlands "Overlevingsparel" is een bijzonder grote lavendelkleurige zoetwaterparel van 361.40 grein wat overeenkomt met 90.35 karaat of 18.07 gram.

Na 2030 is alles nieuw en fris met nieuwe  wuivende palmen.

Hoe ziet LA eruit zonder

palmen? Een gezonde palmboom gaat slechts 100 jaar mee.

De meeste staan er pas sinds 1931 ter gelegenheid van de Olympische Spelen.

Hij was er even. Iets verlaat. Ze wist dat hij kwam. Vincent kuste haar hand.

Vintage esthetiek bovenop de geestdodende tijd.

spuwt de wereld vuur.

Wie kan er zonder de ander leven.

Ze waren er even Vincent en het Meisje met de Parel. Hand in hand. Iets verlaat.

Het schilderij is een zogenaamde tronie.

Een studie van een opvallend gezicht, een gelaatsuitdrukking of karakter.

Vingers door engelenharen als kliklaminaat.

Eletrocuterende handen

Het vertraagd naderen der lippen als in een time lapse. Ze likt de zijne vochtig en bijt zachtjes zijn wulpse onderlip.

Even terug nu. Wat moet me opvallen?

In luttele uren verdringen gemaskerde gezichten unieke landschappen.

Zoölogische en botanische platen tonen tintelend leven tegen zwarte achtergronden.

Er is zoveel onder en boven dwingend water te zien.

Op het meest aardse niveau is liefde seksuele aantrekkingskracht.

Tormenterende vissen, salamanders, kevers, sluwe slangen, gulle waterlelies en bizondere paardenkastanje. Let op de subtiele waterlijn.

Het lijkt alsof het meisje met haar onbevangen blik direct contact zoekt met de toeschouwer, alsof ze door hem verrast is.

Met haar half geopende mond wekt ze de indruk dat ze iets wil zeggen. Haar vochtige, extra rood aangezette lippen geven haar een sensuele uitstraling.

Al is zijn haar kort het lijkt te deinen.

Het waait mooi met de zon. Een cruise. Een last minute naar de Balearen.

Het waait daar mooi met de zon. Zo mooi als jezelf. Volkomen een met de natuur breng je een ode aan de schoonheid van de aarde.

Activeer je eigen moleculaire wereldvrede met glibberhersens.

Met dit soort mentale hygiëne aanhangers heb je niet meer tegenstanders nodig.

Vermink aangenaam 10 seconden headspace.

In het oog springt de 'parel',

Die geen parel is.

Een grootse creatie van glimlichten en schaduwen en rafelige randen.

Couscous met gegrilde groenten en feta een drie secondengerecht.

Beïnvloed door Superman, pop- en stripboeken doet hij alles goed.

Hij was er bij met Johnny van Doorn.

Last minute realitychecks in een mooi jasje. Lichtblauw zijn ze: bizonbruine ogen. 100 % op de schaal van top-tot-teen looks.

Schuif steeds op. Steeds verder weg. De boetedoening is onevenredig.

Tijdens de thé café dansant lijkt de crème de la crème zielloos.

Hij was erbij met Joost  Zwagerman.

Spreek eens wat vaker af met jezelf in dit verveloze boekenfort met vijf meter hoge plafonds, giga wereldramen en brosse bomen op de vloer roept de glimmende DA SILVA retroklok.

Hij was erbij met Martin Bril.

Steeds recht getrokken wil-wel-wit wapperen kristallijnen lakens.

De lange man op de velden strijkt ze nodeloos glad

Well someone told me yesterday. Die someone  is Haruki Murakami.

Ha voor het gemak  betwijfelt of je anders denkt als je slechts de boeken leest die iedereen leest. Ik ook.

Het is eerder een glazen, gelakte 'druppeloorbel' dan een natuurlijke parel.

Ik kijk even naar Vincent

Hij keert zich om. Slaakt een stille zucht.

You act as if you just don't care!

The Police mijmer ik en neurie. You look as if you're going somewhere.

Even nu met je beste koptelefoon dan hoor je de tekst exclusief op je trommelvlies. Of Jimmy ja Jimmy. Wonderlijke Janis. Jefferson Airplane. Mariska wildschuddend met ravenzwarte vederpruik.

That's when you throw your love away nu vibrerend zwaarhoog. De ginger poezekater miauwt. Zijn kittig kopje zo ver mogelijk uitstrekkend. Vlak tegen haar oor met bungelende roomblanke parel.

Geef je over. Voel je  minuscule haartjes trillen uit ontelbare huidmondjes.

Zie je neonkleurige  spandex leggings en psychedelische prints!?

Geelpaars en bloemen.Ja vooral veel uitgeknipte bloemen.

Ze hebben nu alles stopgezet. Ik snap het nu wel ondanks dat het er ook geïntegreerd inzit.

Schilder mij door je ogen. Toe schilder mij met je ogen lieflijk Meisje met de Parel.

Die koolzuurvullingen haalde je die echt van de snelweg. Reed er niet iemand per ongeluk vermanend op je in.

Bah ondefinieerbare boterhammen met ketchup en droefenis. Blij dat je weer kokkerelt. By the way draag je zo'n affreuze schort. Dan haak ik af. Ik ruik een rare mengeling van wodka en karton. Ik ga.

Ze was er even het Meisje met de Parel. Iets in hem voelde haar aanwezigheid.

De beuk meer waard  dan de bamboe?

Het verwart alles.

De buitelende zee dreint nu in je hoofd. De rust de schijnbare rust. Het lichtende lintende blauw is intussen onrust.

De spiegelende weerkaatsing, peervorm en grootte zijn vreemd aan een gangbare parel.

When the truth is found to be lies

De man wacht.

And all the joy within you dies

De man reflecteert.

Don't you want somebody to love

Hij ziet haar.

Don't you need somebody to love

In de lege spiegel verschijnt haar lange haar.

Wouldn't you love somebody to love

De man stelt zich voor.

You better find somebody to love

Fluistert de parelende zuiderwindlelie met glanzende lippen.

Waarom meutes en masse verstikken! Dat weten we allemaal.

Denk je dat de beuk net als bamboe een holle stam wil hebben? Joh wie denkt dat? Wie stelt zulke verdomd vreemde vragen? Welke gek. WTF.

Uw kaartje ligt achter het theeblikje Hare Majesteit. Met de NS met het boekenweekgeschenk inchecken gaat al niet meer want april doet wat hij wil.

Uitroeptekens vooral veel uitroeptekens.

Morfologie semantiek chatten face to face in Mandarijnen Chinees met elkaar.

Ik had zo willen meereizen als verstekeling. Een onzichtbaar  lieveheersbeestje in een bos karmijnrode rozen. Onderweg smullend van treinleed en oprechte getuigenissen die niet misstaan in een biechtstoel. Waarom gaat een trein nooit viral? Tijd zat.

Gele zuiderwindlelies in de savanne vergelen

verglijden in een wierookroes.

Windvanen prikken vermouth lippen.

Pauwenkind verschroeit bij zoveel zonnehitte

Dichten noemt ze dat glimlacht hij smalend.

Zij kijkt met donker glimmende ogen naar Wim Brands. Bevlogenheid geeft hem vleugels. Hij is de Condor nu. Slecht wordt op zijn manier goed. Goed minder goed. Zou hij haar door het openstaande raam nu kunnen zien. Ze tuurt verstrooid in de lavendelblauwe nacht.

Gevlochten hol staal. Dampig bemoste muren hebben maling aan surfende melancholie.

Contrasten praten in lavendula hoofdkussens. Telkens een Zweeds meisje cd. Pimpernelblauwtjes doemen steeds op.

De roofvogel klauwt in je huid totdat je luid schreeuwt

Ongelukkig nukkig.

Te veel in je geometrische gebonden zelf bemonster je de wereld.

Lopen in apathische kringetjes.

Soms grote soms kleine orakelend.

BLACK shadows

encounter

endless golden

beaches struck

by sunlight

Same old same old

MI 5 story. Gieren van de oude wereld leven op dode dieren.

Wanneer de metaaladem verademt vul je de wereld met brood en spelen. Wat zal er komen?

110 triljoen vraag het.

Schud mensen als kaarten.

Mix stoer met bitterzoet. Stille oceaan ogen detecteren vlagen mist. Vol retro benaderen ze

je lederhuid. Spieren trekken samen. Spannen. Sjorbanden rekken de nacht in ranonkeldagen

Je strandt verderop in een grauw rijdende regenjas met het geluid van de XX en vult de ballon met koolzuurgas.

Nieuw lila laminaat vervangt bomen. Geen gordijn in plaats van twee. Een touch up van die ene kamer waar je haar ongestraft neemt. Mond dicht en ja dat andere. De regen stroomt loodrecht als ontbindende lijm omhoog.

Je kunt of in het bestaan zijn of jezelf.

Kies de glimmendste knikker.

Zij brengt je vreugde. Een klein Maria altaartje richt je elke godvergeten dag en nacht op.

Allebei tegelijk kan niet knikkeren en bidden.

Heb jij jezelf verteld dat bamboe mooier is dan de beuk? Help containers de zon in.

Je kunt het niet zien want de zon verblindt. In je hangmat raak je in je allerliefste slaap.

Springlevend ben je zo mooi.

YOU and HER

SHE AND

THE SEA

Peachy SHE

Yearning YOU

Lucht in aderen trilt.

Ze lopen de brede verweerde trap omlaag.

Lijken nonchalant. Drie tronies. Winkelpersoneel deint op een kluitje achteruit. De deur resoneert krommend in haar sponning.

Je kookt smakeloos de 35% korting in een pan.

want ketjap gebruik je niet. Ook niet bij afprijzingen.

In citrustinten ruik ik jou. Slow age. Jungle camouflage valt juist op.

De INDIGO roofvogel graaft in je ogen totdat je luid schreeuwt.

Ze waren er Vincent met het Meisje met de Parel.

Iets verlaat. Innig hand in hand. Mevrouw Van Gogh mag ik uw jas aannemen vroeg de dame toen.

De ooit gestreepte  klamboe gaat uit zijn comfortzone.

Kijk omlaag. Daar tussen bomen klapt je ziel met een knal op het priemend groene gras.

Wie heb je nodig als je plots 4 bent en zij jou herkennen want jij gaat weg. Verdwaalt in de mist.

De TGV raast het zwembad in. De ambulance met AID is in shock.

Schevenings zand is echt. Je gevoel is anders. Het brandmerkt ONZE LIEVE VROUW medaillonnen.

Het zoekt het smelt het hete zand.

De roofvogel klauwt in je huid totdat je luid schreeuwt

Kies de mooiste knikker.

Het gebaar van een heilige door cyberspace in een Kini automobiel.

Steeds denk aan iets.

Denk aan dat steeds steeds anders kan zijn.

Minder vaak.

Je leest immers nooit kentekens.

Ik sluit mijn ogen en maak de voorstelling af.

Ik zie Maria op haar fiets surfend zomaar ergens heen.

Ze was nog meisjesachtig en naïef.

Die dag kom je er in elk geval niet meer op terug. Wie heeft jou uitgevonden. Je bent zo wijs. Je vind jezelf steeds uit.

De lachvogel zweeft boven je.

Niemand is hoger en niemand is lager.

HEMA worstelaars met drank op. Je circuleert mee dansend op ijswater echo's.

Bikinitop met ruches en bloemenprint.

Rustige ligging direct aan zee. Waar verdien ik dat aan? Alles uit het leven sleuren.

Streel haren glad terwijl ogen pupillen doorklieven.

Onthou. Altijd is er die éne patrijspoort.

Ouderwets defensief. De man weet alles in het ejaculatoire moment.

Want alles is er deze lome lente. Verkeerd is omgekeerd juist correct. Doe een stap achteruit. Bezie de situatie in een bredere context. Je hoeft niets. Logisch ...toch.

Ga je morgen mee naar zee naar het havenhoofd.

Vind je obstakels. Vind both sides now.

met een verkoelend glas sangria in de hand. Tijdens dit zakelijk rendez vous.

Het lavendelgeurend hart heeft manieren om problemen op te lossen die het hoofd nooit zal begrijpen.

Op een design ligbed aan het zwembad in Fuenteventura bruisen steden gezichten sculpturaal voorbij. Ik hou je niet langer op. De experimentele privéwereld herinnert alles.

Dit grootste eiland van de Spaanse Balearen in de Middellandse Zee herbergt een prachtige natuur Een groot aantal stranden en bruisende steden als Palma de Mallorca.

Er woedt een onbemerkbare strijd

in ons. We dobberen blind op de Dode Zee.

Al smullend van Spaanse tapas hoort u op de achtergrond de uitnodigende muziek van het animatieteam.

Ze zagen haar even. Een glimp van het Meisje met de Parel.

Rood zaadstof over sponsstenen op nevelstranden.

Hier is het licht zo mooi.

Het lijkt alsof ik er buiten sta.

© Kattya Janssen

*Jefferson Airplane

  Somebody To Love

*the Police 

  So lonely

⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬜⬜⬜⬜⬜⬜⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛

ZWARTE BERGEN

De eerste maand zijn Aisopos' ogen blauw van kleur daarna worden ze bruin als de machtige morgenzee.

Zweer dat je de Promythionzee leegdrinkt om je

dorst te lessen.

Personen met bruine ogen worden als betrouwbaarder ervaren dan degenen met blauwe ogen. Daarbij zijn gelaatstrekken bij de man zoals de vorm van de kin en mond ook erg bepalend.

Parelmoerduinen ademen.

Souffleren zeekraalwind. Vervreemdende dimensies.

Een van de componenten van de vossengeur is chemisch geïdentificeerd als 3-methyl-2-buteen-1-thiol. Je ruikt haar geur.

Sporen van magentaduinen percipiëren zuchtend de zeekraalwind.

Hij maakt gebruik van de zwakheden van anderen om ze te bedriegen en te misleiden en heeft daar over het algemeen veel succes mee.

De rossig rode vossenvacht reflecteert brutaal de blakerende zon. Bruut omklemt de kwijlende eventusbek messcherp zijn prooi. Schuimende kaken aangespannen als een veer. 

Koraalduinen ademen.

Souffleren zeewind.

Het strand stroomt vormt een zilvermeeuwen laken dat ergens ongemerkt blinkend opgaat in Picassoblauw

Soms doodt hij meer dan nodig.

Een azuurvos doodt altijd als de vogel roept.

Een zoetzachte warmte kust separaat elke huidmond.

Hij voelt de streling via zijn schouder langs zijn rug. Zout welt langs zijn machteloze dijbeen omhoog.

Er waren er vorig jaar wel acht. Twee families.

Nu slechts twee.

Vooral op plaatsen waar meerdere prooidieren op elkaar zitten en niet kunnen ontsnappen kan hij een ware slachtpartij aanrichten fluistert de schelpenbranding.

Met verbaasde blik volg ik de gesynchroniseerde vlucht door het hete  opstuivende zand van de tweelingvossen naar de azuurzwarte bergen met zwarte toorts.

Is het wel een tweeling?

Een moervos met rekel.

Het begin van de zonnige lente verleidde beiden.

De windloze blanke lucht trilt blindelings.

Vossen zijn meestal monogaam.

Donker fluwelen vacht, stompe snuitjes en kleine oortjes. Hulpeloos.

Inmiddels staat het  hongerige sluipende Anaconda duinfietspad vol met leeftijdsloze unisex wandelaars. Sommigen met pijnlijk rode kuiten en onbedekte raar gestreepte roodwit schouders.

Verderop enkele fietsers die in lichtnevels achteloos naderen. Luchtige hoge lachsalvo's van schaars geklede moeders met voor en achter hardplastic kinderstoeltjes met hoge leuningen. Hergebruikte groeicentra in koningsblauw en weerbestendig gespikkeld grijs.

Het laat onverlet dat ze er vandaag jeugdiger en smakelijker uitzien dan op andere dagen met onthullend zacht naakt wellende vormen. Foxy beachladies.

Hij proeft hun lijven op deze gouden pauwendag. Snuift hun mengeling van kruidige hormonen met  citrusgeuren op.

In de paartijd heeft zij een roze glans over de vacht aan de onderzijde.

Duinen ademen.

Souffleren de zeekraalwind.

De solitaire man wekt bewondering door zijn slimheid. Meestal is zijn buitenwereld vrolijk en zorgeloos.

De blauwer dan blauw zeelucht draagt zijn zachte bries zwoel het parelmoeren land op.

Die ene met zijn telelens neemt de zongebruinde naakte mannenlichamen volop in beeld vanuit steeds een andere hoek.

Wie geeft hem een zachte duw.

Licht opgewonden de steile helling op  aanschouwt hij op afstand het op-en neergaande spel der hoge sprongen.

Licht en luchttheater tegen de donkere zon.

Zweet. Veel zweet en de zijgende plof van de bal over het net. Als een zeekrater met daarin wegstervende oerkreten. Het verzengende spel is nooit gedaan tot de laatste smash.

Ik herken er zeker twee Diederik in elk geval. Hij is vast met pensioen.

Verder Aart Jan wat jaartjes jonger en opvallend soepel.

Tussen helmgras, lepelblad en duinviooltjes tuurt hij

melancholiek door brillenglas dat licht bollend naar voren helt. Het zwart bruin gevlekte montuur houdt het op zijn plek..

Luchtmoleculen trillen.

De pluimstaart traag sidderend hier en daar felwit.

Zweer dat je de Promythionzee  leegdrinkt om je dorst te lessen.

Buiten de binnenwereld terug in de tijd staat de man als een vuurtoren verankerd in het zand.

Ogen fijn geknepen tot zilveren maanspleetjes in strak gelaat.

Zijn oerkracht is terug.

© Kattya Janssen

JOHN PLAYER SPECIAL AURA

Dag! Zijn gezicht raakt het mijne. Als een stille afspraak vindt zijn mond licht openende lippen. Hij trekt me naar zich toe. Huidporiën

van lichamen versmelten. Dag en nacht raken zon en maan.

De witte jassenman snijdt ze uit als kakelverse kipfiletjes. Hersenen kunnen blijkbaar tegen een stootje. Mijn schoonmoeders hoofd is

kaal met aan de rechterzijde een bezwerend sectarisch donkerpaars litteken. De volle juichpruik zweert ze af.

Ik lak haar nagels en ze blikt tevreden naar mij. Een maand later is de nagellak met de tijd gebarsten. Haar spraak is uitgesproken.

Het moment van de incisie bepaalde haar stilte.

Ik vind je ceintuur waanzinnig. Gestanste rondjes afgerond in vrolijke kleuren. Toonaangevend boven je schaamstreek. Weet je hoe ik eraan gekomen ben? Je opent de gesp. Ik buk me om de kleine lettertjes de zien. MAHA ....nog iets. Zuidelijk temperament op straat. Je sluit je riem weer en lacht. Siergrassen! Zei je.

Ze stroomt leeg. Info stroomt allengs weg. De cloud de wolk is een bubbel vol nonsens.  Alles wat we omstandig willen bewaren. Elke zucht, elk detail van een maaltijd, van uitstapjes, van een liefdesbrief in bed. Mijn hoofdhuid voelt vet. Dat is talg. Dat hoort zo.

De donkere mannen collecteren huis aan huis. Wat is er veranderd. Huizen staan onbeweeglijk. Brood beschimmelt. Kranen spuiten

liters water. Zuigelingen trappelen. Barbies zitten bij de kapper.

De tv valt uit door een rolbliksem. De horror vliegt uit maden.

Porno acteurs huilen in stilte.

De droom die je droomt. Terwijl je eruit stapt droomt de droom de stap eruit.  Besluit solitair zonder je verder te gaan. Alleen in de

droom is er droom.

Je eet een ijsje van aanstekers met JPS. De bruine vinger proeft

steeds naar meer special players.

Achter de germanium zon vervliegt tijd. Het echtpaar is plots verdwenen. Plots duiken ze op. Innig hand in hand.

In een moment van stilte kijk ik even naar je ogen.

We kijken toch altijd. Nee nu keek je in een moment van stilte

en zag felgrioen. Ik ben verrast felgrioen is niet wat verrast.

De tijd die men neemt in stilte te kijken naar een ander. Het onderkennen der herkenning. Later kijk je even naar mijn kurkentrekkerjurk.

Aura auto's waar vind ik die? Als de lichten niet meer werken.

Het donker wordt. Je zwarte schaduw me najaagt als een zwarte panter die de nacht trotseert. De auto wel lichten voert. Zowel

voor als achter feller schijnt in grioenogen. Als remmen bochten afdwingen. Rotondes eindeloos land aan jou en mij hebben.

Zeg me snel waar vind ik je aura.

© Kattya

DE BEDKOFFER KIST

Het is toch maar een kist!?

Hij kijkt haar aan terwijl ze ongedurig heen en weer loopt.

Een gewone is het nou ook weer niet.

Het deksel is mooi afgewerkt en met zwarte zachte stof omhuld. De langwerpige kist zelf staat op zware brede poten anders dan het bed waarvan zij de frêle glimmende heeft uitgezocht.

Het bed is zacht als je er op gaat liggen blijkt het je lichaam te omarmen en kust het je goede nacht.

In gedachten raken haar terracottabruine lange haren teder het kussen en strelen haar vingers steeds het hoofdeinde.

De kleur vindt ze helemaal top. Sereen statig of is luxueus beter gekozen? Nooit te bont of in conflict met het alles bedekkende donzen dekbed.

De kist is eigenlijk heel handig. Je kunt ze ongezien vullen en er op zitten. Vullen met eindeloze gedachten, wensen, levenswijsheden en universele waarheden. Nachtelijke gedachten en vooral veel dromen.   "voorlopig genoeg!"  Ze sluit geluidloos het deksel.

Ze opent de in between gordijnen.

Het raam en ze gaat vervolgens

even peinzend zitten bovenop de kist.

Zo staart ze bewegingloos naar de prachtig glorende ochtend.

BIVIGLIANO

Een zuchtend hotel. Oud vervallen loszittende kale luiken aan de buitenkant maar met prachtige oude feestzalen als contrast. Binnen ademt alles de grandeur van weleer.  Alles kleppert. Bonkt meedogenloos tegen de faćade van het pand.

De luiken de bomen, de struiken, de bougainvillea. Ik bevind me op een van de heuvels rondom Florence. Alles beweegt kruipt lichtelijk weg onder de aanhoudende stevige streling van de wind. Tegen mijn oren een steeds onzichtbare grote schelp met voortdurend geruis van de zee en de beukende golven.

Deinend Florence ver beneden in het onmetelijke dal. Een lokkende knipperende zee van lichtjes. Bij afwisseling knipogend sterren in de purperen inktzwarte nacht. In de verte glooiend de contouren van omringende heuvels die zich als een hoefijzer om ons sluiten.

De zinderende warmte van de voorbij glijdende dag als een warme ademtocht. Een eeuwige kus in een innige omhelzing met de stad en haar bewoners. Koesterend geruststellend in de onmetelijke zee van huizen. 

Bougainvillea, lavendel, rozemarijn schitteren naast eucalyptus, olijf en limoen.

Zwoele zinnelijke geuren van wel duizenden elfenbloemen.

ik raak betoverd bedwelmd..........

De ooit wonderschone Italiaanse eigenaresse is een schaduw van zichzelf. Zwaar aan de drank en ondanks dat teveel aan promillage slaagt ze er wonderwel in het ontbijt volgens afspraak met alle toeters en bellen gereed te zetten voor het begin van een nieuwe dag. Haar flauwe maar oprechte glimlach maakt veel goed.

In haar hoofd is het chaos net zoals rondom het huis. Maar ze drijft op routine en wij zijn haar dankbaar. Zonder haar waren we hier immers nooit zó bij toeval welkom geheten en had er een leeg verlaten nietszeggend triest huis gestaan. Met ramen als lege ogen naar de rotshelling onder zich gericht uit schaamte voor de teloorgang. Want even nog dan stond alleen nog het fundament. Wat losse zo nu en dan geordende stenen zouden niet meer doen vermoeden dat dit de trots was van de bohémiens die er ooit volop genoten van de schaduwrijke geparfumeerde koelte en mystieke wijn. Zo zagen we er heel wat  tijdens onze klim

Eerlijk gezegd waren we het lange rijden zat. Het uitzicht was uiterst betoverend. We stapten moe uit en plots als een fata morgana doemde Bivigliano op. Zomaar out of the blue. We besloten dan ook neer te strijken en bleken tot onze verbazing geenszins alleen. Uiterst keurig lineaire beslist niet kleurrijke Engelse wandeltoeristen zwermden rond. Alles rechtlijnig en waterpas neerzettend en besmuikt becommentariërend. Ik vroeg me verwonderd af. Wandelen ze ook zo in een rechte lijn door de glooiende heuvels. Met hun wandelstok als maatstok in de hand

P A P E R NO O N

Nauwlettend registreren zijn ogen

De lange weg terug vanaf de koffiewinkel.

Eena laag verscholen kast tussen struiken. Een konijnenhok met boeken. Vaag ontwaar ik boekomslagen.  In het duister knip ik mijn torch aan. Wit licht focust. Volgt zoekend vingers, je blik.

Dunne kinderboekjes en wat gevarieerd volwassener. Moeizaam gebogen met onmiskenbaar geduld kijken. Dan kiezen. Het gekozen boek beschermend onder je arm. De felle torch gaat uit. We lopen verder. Het stille hok vergetend. Achter ons slokt het donker onze sporen op.

Het kost steeds meer moeite. Je arm in geïimproviseerde kussensloop_mitella kan beslist niet naast je lichaam zwaaien. De keer erna rij ik dezelfde route. Ik zie en voel je verlammende pijn die 's nachts gelaatstrekken vervormt.  Gefascineerde beelden die ik niet herken.

Het rolscherm houdt de hitte buiten maar ook vruchtbaar ochtend levenslicht.

Instant DOLCE GUSTO zegent kelen. In onnavolgbare hurkzit kijk je vanuit je tenen Southpark. Eindeloze Comedy op Central.

Blote voeten blauwe kleine teennagels langs de reling die lavendelkleurige struiken eronder scheidt. We vallen niet. Storten ons niet van één hoog.

Zittend op de eerste rij zien we passagiers opstappen. Echte mensen.

Ze zien ons. Net als de quasi nonchalante fietsers. Volgepakte AH KLANTEN. Het plein spuugt mensen tassen auto's.

De bus laadt ze uit en in.

Een vracbtwagen bevoorraadt magazijnen vol met rode limonade.

Ademloze ochtenden. Klonten suikerkoffie op onze bruine buitenbank.

Achteloos lege flacons slingeren op de grond. Heather Nova kijkt peinzend vanaf de wand.

De pennywafels zwellen in je buik. Als gedichten rijzen ze uit de oven in je hoofd. Ik bak twee spiegeleieren glimmend met kaas.

Weerzien met oude vrienden. Bij de achterste boekenkast open je plechtig collector's items. Een Beatnikboek verzameleditie dat in deze setting geheel niet verrast. Hoogstens de uitgerekte XXL pics. Oceanen vol ochtendlicht verzwelgen soft covers.  De foto's blijken identiek.

Uniek zeg je. Ik weerleg je ijdele hoop.

Strak berg je de hardcover weer veilig op. Ik mis smetteloos witte handschoenen. God schonk Burroughs 83 volle jaren. 

Joep Bremmers. Joep krijgt ze op je 84e onderstreep je.

                                ....✔︎...

PAPERNOON

LOOM deze namiddag. Oren registreren

irritant harde geluiden. Herkenbaar gebonk. Ik hoor de zware vuilniswagen

Ik kijk door het de zon reflecterende keukenraam. Papernoon. Uniforme mannen in trance bij de schril gierende klep met dozen.

"Je redt het niet." Ik reik naar de grote doos bovenop de koelkast vol papier. Doos ook weg? Ik race de trappen af de hitte tegemoet.  Werp alles in het monster. De papiermannen kijken zwijgzaam toe. Net als jij. Binnen volg je nauwgezet het Eftelingspel met PAPIER HIER. Je kin rust gelaten op je armen ondanks de pijn boven de smalle langgerekte vensterbank.

Je draait je met trieste blik om. "Dat had ik moeten doen. Ik ben je man."

Ik lach het weg. Geruststellend zeg ik met zachte stem. "Een vrouw kan dit echt hoor. Fluitje van een cent."

Zie echter je onmacht. 

______________________________________________

BIJDEHAND

Plots greep hij haar vast. Kom gaan nou. Ergens waar jij nog nooit bent geweest. Wedden! De zon deed zijn best nog wat verlate zomerwarmte af te geven. Op het grijze t- shirt waarop een blonde vrouw haar nieuwsgierig aankeek leek het blik bier integraal bij de print te horen.

Even daarvoor had hij met dubbele tong. Het lichaam zwaar zwalkend gesmeekt niet weg te gaan.

Je wandelt nooit meer. Toen we elkaar pas kenden wilde je gelijk weg. Heerlijk genieten van speels tollende strandluchten, zon die zich om je wentelt, Woelen tussen verblindend zand. Laat in het seizoen bramen plukken. 

Er zijn nu geen bramen meer dus wtf. Jawel joh. Er zijn altijd onontdekte bramen. Speciaal voor ons.

Met gestage pas liet hij het kikkergroene kronkelende park met uitgestrekte forellenvijver rechts van hun links liggen. Aan de afgekalfde rand op de oever plukken lisdodde. Daartussen een meerkoet. Een afgedankte roestige campingstoel. 

Rijen voorover gebogen fietsers passeerden hen. Verbaasd achterom kijkend terwijl hij het hele fietspad als een skater besloeg.

Langs de ratjetoe van bont ogende woonwagens met ongecontroleerde aanbouwsels nam hij een scherpe bocht. Een smal weggetje in.  Zijn ogen begonnen te schitteren toen hij het infobord naderde. Verderop hingen peren aan een armetierige boom

Ze had ze ook gezien. Raapte een stuk hout tussen het malse gras. Als volleerd honkballer sloeg hij de laatste helden van de takken. Lekker hoor biologische peertjes. Puur natuur klonk triomfantelijk.  

Loop achter me aan. Niet die kant op. Zo hoor je een bijenkas te benaderen. Ze volgde hem. Behendig nauwelijks zichtbare kuilen onder weelderig gras omzeilend.

Hij trachtte haar strak aan te kijken. Met opgetrokken wenkbrauwen werd zijn grimas echter clowneske. In een oogwenk toverde ze haar mobiel tevoorschijn.

Tijdens vakantie net 7 had opa haar zijn bijen getoond. Uit een van drie bijenkorven haalde hij voorzichtig een honingraat tevoorschijn. Ze stonden pal voor het kippenhok. Door het dak groeide een enorme kersenboom. Het donkergroen bladerdak met overheerlijke dieppaarse vlezige morellen leek een volgepropte luchtballon.

Toen opa de raat vol honing eruit haalde had ze eerst alleen op opa gelet en was ze net als hem heel kalm gebleven. Nu zag ze bijna hetzelfde tafereel voor zich. Vlijtige bijen die behendig onderin en uit de kast vlogen. Ongehinderd door de man die nu de tegel die de deksel verzwaarde statig optilde. Aan de binnenkant ldicht op elkaar krioelende donkerbruine bijna zwarte lijfjes. Niet heldergeel constateerde ze tot haar verbazing terwijl ze ternauwernood een foto nam. De deksel sloot in vreemdsoortige vertraging resoluut het bijenverblijf af.

Woest prikkende bijen bestormden tijdens keiharde duikvluchten als een strak geregisseerd doodseskader  tere hoofdbuid en haren. 

In volle vaart holde ze van de onheilsplek vandaan. Alles in haar wilde maar een ding. De bloeddorstige aanvallers finaal van zich afslaan. De razernij bedwingen. Buiten adem belandde ze in de berm. Het  stereogeraas werd goddank allengs minder.

Met ontbloot bovenlijf zwaaide hij zijn shirt als een rotor erboven. Wat een krengen. Zijn gezicht was bleek. Heel heftig beaamde ze. Een agressief volkje. Zijn gezicht zwol op vol toenemend witte bulten met rood aan de randen en in het midden pontificale angels. Ze verwijderde de venijnige haken. Ze hadden werkelijk alles In het werk gesteld om hun volk te beschermen. Ze tuiite haar lippen, zoog de huid vacuum om het gif uit te spugen. Het leek te helpen terwijl ze zijn toegetakelde hoofd aanschouwde.

Ik ben nog nooit zo vaak gestoken in al die tijd dat ik met bijen werk kwam er mompelend uit. Morgen ga ik ze uitroken.

De volgende ochtend was zijn rechterhand mega opgezet en op de vraag gaan we wandelen, We hebben immers lang niet alles gezien van de omgeving. Antwoordde hij: Ik heb daar niets te zoeken.

______________________________________________

EMPRESS and EMPEROR

DELETED THEM IN AN INSTANT

OH  MY .... MY DELETE BUTTON FAILS ON ME .........

Always back

To normality

Facing reality

All our own way

By now the fog has

Totally gone

A mountain range

Under a clear blue sky

Emperor and empress

Their minds busy

Taking over now

🐏🐏🐏🐏🐏🐏🐏

Life as normal

Back to normal

Tot later Catharina

Later Emperor

🐼🐼🐼🐼🐼🐼🐼🐼🐼

Let me ......melt

Beg me to melt

Let the autumnal winds

Be blissful odes to

Our eternal bedazzling love

When thou soft skin of mine

Awakens my craving desire

Only silence is our sole companion

When we throw away our demons

When pale folded blankets

Become hazy meadows

Feel the touch

when thou azure eyes

beg me to surrender

Peaceful kisses eternally

crying out for thou blessings

Release me

Ours souls

thorns and roses

Thou and I

Aquamarine marbles melting on

Velvet green pastures

🚽🚽🚽🚽🚽🚽🚽🚽🚽

Mooi

Ik ben er stil van

Stil

Sereen de tuin

Morning coffee

Morning sun

Héél even nog

voor de hectiek

van de dag het overneemt

De adrenaline doet stromen

🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱

Hush now my love

No words or thoughts

When we consume our love

Unbearable longing

No words or thoughts

As our bodies dance their dance of passion

Clawing arms and hands

No words or thoughts

A cry of hope, joy, surrender

When we melt together

The ultimate relief

A new day about to dawn

not yet

Still embracing the charm of night

Pure unspoiled blankets

Her arms around me

Feeding me with wisdom

My muse my love

In darkness we lie still

In the upcoming light

Love will wake us

when one and one remains one

A new day about to dawn

My muse and I

making new life

🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱🔱

Hold me now when the night falls

Hold me now so you are safe

Dream your dreams

While I lay beside you

Live your life to the fullest

No borders, no fear

No life, no death

Only being

In time

In space

Be yourself

Valt het je nooit op

dat ik niets vraag?

Dat valt wel op ja

Maar dat is aan jou

Misschien niet om jouw beeld te vertroebelen

There was nowhere to go but everywhere

So just keep rolling under the stars

Jack Kerouac ...On the road

🔩🔩🔩🔩🔩🔩🔩🔩🔩🔩🔩🔩🔩

Ik keek net je foto's van gisteren nog......met ........?

One of those nights. Kerouac, Connemara single malt

Irish whiskey, Ajax, filosofie......

Een prachtig gezicht moet het zijn dat te aanschouwen

Keep on dreaming emperor.....

Ik doe het nooit

met een .......b.n..n.......

ze barsten open

Of zelf met mijn

middel-en wijsvinger

de middel dieper

de wijs voorin bij mijn knopje

klitje of een dildo

gekromd aan beide zijden

Verlangen is geil zaligmakend

Ik denk echt aan je

Ik zag zelfs al surfend

het mooiste filmpje

van een masturberende vrouw ooit

Van alle markten thuis

die keizer van jou

En in de tussentijd lezen:

Reading Nature: Realist,

Instrumentalist, and

Quietest Interpretations

of Scientific Theories

Ik denk dat ik hetzelfde

onlangs heb bekeken

idd heel mooi

You never can tell

💶💶💶💶💶💶💶💶💶💶💶💶💶💶💶💶

What more could I want....

you gave me all

je schoonheid,

je diepste gedachten,

je wijsheid,

je liefde,

je gaf me zelfs

je naakte intiemste zelf

What more could I want

You give me all emperor

Alles ok met je?

Schat.

Belast ik je?

Je belast me niet

Wat een gekke vraag

gekkie.

Alles ok

Dus alles ok

Ik geniet van je

Van je alles

💕💕💋💋💗💗💎💎

IK GENIET KEIZER

Looking 4 ur love

If it could be

you would lie in my arms

Tonight

right now

Gewoon dicht tegen elkaar aan

Alleen liggen

Geen verlangen

Geen lust

Alleen samen liggen......

Je weet wat mij bezielt

de woorden slaan in als een bom

Deze is meer dan raak 💋❤❤💋

Slapen in mijn armen

De demonen

Your lovely words

uitzonderlijk liefdevol

Gewoon dicht tegen elkaar aan

Alleen liggen

Geen verlangen

Geen lust

Alleen samen liggen

And what would the fair and beautiful Catharina desire right here and now...