MOONCHILD POETRY by Kattya

MOONCHILD POETRY by Kattya

Menu

contact & more poems

Email us

MORE POETRY


DE VLINDER STRIJKT NEER


Het is windstil  

Onzichtbare kikkers kwaken

Ogenschijnlijk lossen breeduit

cirkelende luchtbellen op


In die goddelijke kalmte schieten

kikkervisjes wild alle kanten op

Vlinders

zie ik

voel ik


De late lome namiddagzon is getuige 

ze ruist mee met de schaduwen der woudreuzen

Voluptueuze bloesemregen bezaait subtiel

oplichtende aarde met bruidsboeket

 

Vlinders

zie ik

voel ik

Ik ben de bruid en peins

want in gedachten

zijn we één


De gulle bloesem zaait zich wuivend uit

Rijpe zaden over goudgele paden

Vervaag niet

Steeds worden we naar

elkaar toe getrokken

 

Als een zwoele mimosabries

raakt jouw hunkerende

levensadem mijn lippen 

De vlinder strijkt neer


Ik voel jou meer dan ooit 

Paradijsvogels zie ik voel ik

Verrijking vreemd zoetgevooisd

wild verrukt verlangen


Ongekende tederheid

wanneer ik me tooi met

bruidsboeket en madelief

me vlei nabij




OOIT


Ooit als tijd

Ooit als je herkent


Ooit als je erkent dat

je geen beeld creëert 

 ziet in heldere kleuren


Licht in ogen telt


Gespiegeld in pupillen


Harten voedt met handpalmen


Huid ademt

Wuift als zijden korenaren


Verandert in een zoete zeebries

OOIT











  • 𝑫𝒆 𝒕𝒐𝒆𝒌𝒐𝒎𝒔𝒕 𝒉𝒂𝒏𝒈𝒕 𝒂𝒇 𝒗𝒂𝒏 𝒘𝒂𝒕 𝒋𝒆 𝑵𝑼 𝒂𝒂𝒏 𝒉𝒆𝒕 𝒅𝒐𝒆𝒏 𝒃𝒆𝒏𝒕 - M. Gandhi
  • 𝑯𝒆𝒕 𝒃𝒆𝒍𝒂𝒏𝒈𝒓𝒊𝒋𝒌𝒔𝒕𝒆 𝒊𝒔 𝑵𝑰𝑬𝑻 𝒐𝒑𝒉𝒐𝒖𝒅𝒆𝒏 𝒎𝒆𝒕 𝒗𝒓𝒂𝒈𝒆𝒏 𝒕𝒆 𝒔𝒕𝒆𝒍𝒍𝒆𝒏  - A. Einstein
  • 𝑼𝒊𝒕𝒔𝒕𝒓𝒂𝒍𝒊𝒏𝒈 𝒊𝒔 𝒐𝒗𝒆𝒓𝒍𝒐𝒑𝒆𝒏 𝒗𝒂𝒏 𝒊𝒏𝒏𝒆𝒓𝒍𝒊𝒋𝒌 𝒈𝒆𝒍𝒖𝒌